Zdrowie i Medycyna: marca 2018

27 marca 2018

Profilaktyka

Autor: Sebastian Szulc

Grypa to ostra i bardzo zaraźliwa choroba układu oddechowego, wywołaną przez wirusy grypy. Wyróżniane są 3 rodzaje wirusa grypy:A, B oraz C. Wirusy A i B są przyczyną ciężkich zachorowań, które mogą osiągać rozmiary epidemii. Typ C wirusa grypy powoduje zachorowania o lżejszym przebiegu i nie wywołuje epidemii. Najczęściej w postaci epidemii spotykana jest jesienią. Grypa objawia się nagłą wysoką gorączką i bólem głowy. Często towarzyszą jej bóle mięśni i stawów, kaszel i dreszcze. Stan taki może utrzymywać się nawet kilka tygodni. Zakażenie możliwe jest na kilka dni przed wystąpieniem objawów, a trwać może nawet do kilku dni po ustąpieniu objawów. Zakażenie następuje drogą kropelkową od innej osoby. W części przypadków zachorowań mogą występować powikłania a zdarzają się też przypadki śmierci, szczególnie u dzieci, osób starszych i obciążonych dodatkowymi chorobami.

Przeziębienie jest zakażeniem górnych błony śluzowej nosa i krtani. Rozwija się ono powoli. Objawy mogą wystąpić po kilku dniach od zakażenia. Główne objawy to katar, kaszel, ból gardła i podwyższona temperatura ciała. Objawy przeważnie ustępują po 5-7 dniach. W przebiegu choroby może dojść do zapalenia nosa, ucha środkowego, zatok, krtani i oskrzeli. Chorobę przeziębieniową można podzielić na 3 fazy: naczyniową (trwająca 3-5 dni), komórkową, i trzecią.

Porównanie objawów przeziębienia i grypy:

Objawy	Przeziębienie	Grypa
Gorączka	rzadko	wysoka gorączka (39-41 st C)
Ból głowy	rzadko	intensywny
Zmęczenie, osłabienie	niewielkie	może trwać 3-4 tygodni
Ból mięśni	nieznaczny	zwykle bardzo silny
Nieżyt nosa	zawsze	u 1/3 chorych brak
Kichanie	zwykle	czasami
Ból gardła	powszechny	czasami
Kaszel	intesywny urywany	o dużym nasileniu
Ból w kaltce piersiowej	łagodny	często
Niezdolność do pracy	często	zawsze

Nadchodzi okres przeziębień i grypy. Profilaktyka jest szczególnie wskazana w okresie zbliżających się pandemii. Już dziś warto zastanowić się nad wizytą w jednostce medycznej w celu szczepienia przeciw grypie. Prawie każda przychodniazapewnia możliwość dokonania iniekcji. Wcześniej jednak niezbędne okazać się mogą porady lekarskie. Niejeden portal medyczny może okazać się świetnym rozwiązaniem dla osób nie chcących narażać się na kontakt z chorymi. Za jego pomocą rejestracja on-line do poradni nie jest żadnym problemem. Część stron oferuje również wizyty domowe. Często umożliwiają one również całodobowy dostęp do EHR (elektroniczna dokumentacja medyczna). Opieka medyczna przez internet staje się każdego roku popularniejsza i chętniej wykorzystywana zarówno przez pacjentów jak i lekarzy.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Implanty zębów

Autor: Anna Rosłaniec

Jak to możliwe, że implanty zębów integrują się z kośćmi? Dlaczego wykorzystuje się w tym celu tytan, a nie inne metale? Kto wynalazł implanty w formie w jakiej je znamy?

Jako metoda protezowania implanty zębów wykorzystywano już w starożytności. Implantacja przeprowadzana była z wykorzystaniem muszelek, kości zwierzęcych, metali szlachetnych, a w starożytnym Egipcie nawet drewna. Zabiegi kończyły się różnie, w każdym razie zachowane ślady świadczą o tym, że przynajmniej część pacjentów wychodziła z zabiegu implantacji obronną ręką i nowymi, wszczepionymi zębami.

Prawdziwy rozwój implantologii stomatologicznej stał się jednak możliwy dopiero w drugiej połowie XX wieku, a to dzięki odkryciu tytanu.

Jak do tego doszło i dlaczego tytanowe implanty zębów są lepsze od innych wszczepów?
W latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku szwedzki profesor Ingvar Branemark przeprowadzał kompleksowe badania nad procesami gojenia się ran i mikrokrążeniem w tkankach kostnych. Robił różne eksperymenty, w których istotę teraz wnikać nie będziemy. Przebieg procesów biologicznych obserwował przy pomocy urządzeń umieszczanych w kości. Pewnego razu zastosował urządzenia wykonane z tytanu.

Co się okazało?

Kość niemal natychmiastowo (w każdym razie bardzo szybko jak na tkanki kostne) przylgnęła do powierzchni metalu i to bez żadnych skutków ubocznych. Czy w tym momencie profesor wykrzyknął "Eureka!" nie wiadomo, w każdym razie skupił się przez pewien czas na badaniu tego procesu, nazwał go osteointegracją i... tak się to wszystko zaczęło.

Dzięki Ingvarowi Branemarkowi powstały implanty zębów w formie w jakiej je dzisiaj znamy.

Implanty zębów są dziś w równym stopniu wynalazkiem medycyny, fizyki i biofizyki
W eksperymentach z tytanowymi wszczepami badano przede wszystkim proces osteointegracji. Na tej podstawie stwierdzono, że implanty stomatologiczne obrastają kością w procesie łączenia tkanki z tlenkami obecnymi na powierzchni implantów. Zauważono też, że efektywność implantacji podnosi biokompatybilność tytanu. Biokompatybilność oznacza, że tytanowe implanty stomatologiczne są obojętne dla naszych organizmów tj. nie wywołują żadnych szczególnych reakcji.
Obrazowo można ująć to tak: organizm postrzega implanty jako coś, co może stać się jego częścią bez żadnego uszczerbku dla zdrowia, z drugiej zaś strony nie reaguje jakąś szczególnie pozytywną nadaktywnością. Implanty stomatologiczne stają się niemal integralną częścią kości.
To wychodzi nam tylko na zdrowie.

Implanty zębów Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

22 marca 2018

Rehabilitacja w praktyce: Modelowanie mózgu – Terapia Wymuszona Koniecznością

Autor: Marcin Kowalik2

W chwili obecnej najczęściej stosowanymi metodami fizjoterapeutycznymi stosowanymi w przypadku udaru mózgu są NeuroDevelopmental Treatment (NDT) – Bobath, oraz Proprioceptive Neuromuscular Facilitation (PNF).

Coraz większą popularność zdobywa jednak również Terapia Wymuszona Koniecznością (ang.: Constrained Induced Movement Therapy), która jest znakomitym uzupełnieniem wyżej wymienionych technik.

TWK jest metodą bazującą na zjawisku plastyczności uszkodzonego mózgu. Zdolności plastyczne dojrzałego mózgu to zjawisko odkryte niedawno. Jeszcze w latach 70. XX wieku dominował pogląd, że po zakończeniu okresu plastyczności rozwojowej ośrodkowy układ nerwowy nie posiada możliwości do reorganizacji funkcjonalnej.

Teraz już wiadomo, że uszkodzenie czuciowego bądź ruchowego homunculusa (reprezentacja poszczególnych części ciała w korze mózgowej) nie musi się wiązać z trwałym kalectwem, a zmiany w mapach korowych można wywołać również u ludzi zdrowych, co możemy osiągnąć dzięki treningowi czuciowo-ruchowemu. Plastyczność zależna jest też od częstości i sposobu używania określonej części ciała, stąd też w literaturze medycznej natrafić można na angielski termin „use-dependent plasticity”.

TWK swoje podstawy wzięła z badań przeprowadzonych na małpach, którym zniesiono czucie somatyczne poprzez przecięcie korzeni nerwowych (deaferentacja) w jednej kończynie górnej. Małpy na początku próbowały używać niedowładnej kończyny, lecz po licznych niepowodzeniach zniechęcały się. Prowadziło to do powstania „zespołu wyuczonego nieużywania”. Zaczęto wtedy zachęcać zwierzęta do używania łapy gorszej przez unieruchomienie na temblaku zdrowej kończyny. Zauważono, że małpy przełamały zniechęcenie i powróciły do prób wykorzystania niedowładnej kończyny.

U pacjentów po udarze mózgu „zespół wyuczonego nieużywania” związany jest z niezrozumieniem choroby, szokiem depresją lub wygórowanymi wymaganiami terapeuty. Chory odczuwa niechęć do rehabilitacji. Do tego stanu rzeczy przyczynić się może nieświadomie również rodzina pacjenta, która zachęca do używania kończyny sprawniejszej. Jednak dzięki wyżej wymienionym badaniom na małpach stwierdzono, że możliwa jest reorganizacja kortykalna związana z efektem TWK.

Regularne powtarzanie trudnej czynności powoduje powiększenie korowej reprezentacji dla części ciała, która w tym uczestniczy. Zaobserwowane to zostało między innymi u muzyków grających na gitarze, u których reprezentacja korowa dla palców lewej ręki została powiększona. Omawiana technika wpływa w większym stopniu na używanie przez osobę niepełnosprawną kończyny górnej niedowładnej, Terapia Wymuszona Koniecznością doprowadza więc do zmian w strukturach mózgu dzięki praktykowaniu funkcji w codziennych czynnościach.

Daniel Kawka
www.neoreh.pl

Na podstawie:
1. Kossut M.: Neuroplastyczność (w:) Grabowska A. (red.), Górska T. (red.), Zagrodzka J. (red.): Mózg a zachowanie. Wyd. III, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 590-613.
2. Mind Reading with Functional MRI. [Online], [dostęp: 2008-04-02]. Dostępny w World Wide Web: http://www.technologyreview.com/Biotech/20380/
3. Taub E.: Constraint-induced movement therapy and massed practices / response. Stroke 2000, nr 31, s. 986-998.

Marcin Kowalik dekalogudarowca.pl

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Co powoduje łysienie (wypadanie włosów)?

Autor: Anna Rosłaniec

Łysienie (wypadanie włosów) ma bardzo wiele przyczyn, a część z nich bardzo trudno poddaje się zdiagnozowaniu, szczególnie w sytuacjach, w których kilka czynników może być odpowiedzialnych za osłabienie i utratę włosów.

Z każdym typem łysienia można i należy walczyć, bo utrata włosów jest z jednej strony efektem zmian chorobowych o charakterze ogólnoustrojowym, z drugiej zaś staje się przyczyną problemów psychicznych. Osoby dotknięte łysieniem są bardziej podatne na obniżenie nastroju i depresję.
Ważne: łysienie (wypadanie włosów) nie jest wbrew pozorom chorobą łatwą w diagnostyce.

Przyczyny łysienia mogą mieć charakter bardzo złożony i w wielu przypadkach wskazane jest leczenie przy współpracy lekarzy przynajmniej kilku specjalności (internista, endokrynolog, ginekolog, dermatolog - często przy wsparciu ze strony psychologa!).

Przyczyny łysienia (wypadania włosów)
Najczęściej i najpowszechniej występującym łysieniem jest łysienie androgenowe u mężczyzn i kobiet. To łysienie o podłożu hormonalnym i, co najważniejsze, uwarunkowanym genetycznie.
Oprócz łysienia androgenowego do wypadania włosów dochodzi w wyniku zmian chorobowych na owłosionej skórze głowy. Przyczynami łysienia (wypadania włosów) są łuszczyca, grzybica, łupież i łojotokowe zapalenie skóry.

Łysienie pojawia się w efekcie starzenia i osłabiania organizmu i witalności tkanek, podobne oddziaływanie mają używki i złe nawyki żywieniowe (nadmiar bądź niedobór składników odżywczych).

Jednym z poważniejszych czynników zagrażających naszym włosom jest stres, zwłaszcza długotrwała ekspozycja na czynniki stresogenne, która w efekcie prowadzi niejednokrotnie do efektu błędnego koła: im więcej włosów tracimy, tym bardziej się stresujemy i mechanizm utraty włosów de facto sam się nakręca. Analogicznie w związku z zaburzeniami o charakterze obsesyjno - kompulsywnym (trichotilomania) u części osób pojawia się łysienie w efekcie nieświadomego wyrywania włosów w sytuacjach powodujących stres i napięcie.

Przyczyny mechaniczne ma też łysienie (wypadanie włosów) z ucisku lub pociągania - obserwujemy je na przykład u zakonnic (mieszki włosowe uciskane przez kornet), podobnie dzieje się w sytuacjach nadmiernego naprężania i naciągania włosów w niektórych uczesaniach (koński ogon).
Do łysienia (wypadania włosów) dochodzi w efekcie nieprawidłowej pielęgnacji i złych nawyków higienicznych, choćby tych związanych z czesaniem włosów bądź usuwaniem łupieżu.
Za łysienie odpowiedzialne są też zaburzenia o charakterze ogólnoustrojowym, w tym choroby tkanki łącznej, choroby zakaźne, problemy hormonalne i cukrzyca i choroby leczone lekami przeciwzakrzepowymi bądź lekami immunosupresyjnymi.

Czy każde łysienie (wypadanie włosów) poddaje się leczeniu?
Jeśli w wyniku zmian chorobowych bądź urazów mechanicznych dojdzie do uszkodzenia mieszka włosowego nie możemy liczyć na skuteczną kurację farmakologiczną - jedynym wyjściem pozostaje drogie leczenie zabiegowe, jednak większość przyczyn łysienia można zdiagnozować dosyć szybko i odpowiednio wcześnie podjąć leczenie. Najgroźniejsze są choroby skóry głowy (grzybice), które, jeśli są nieleczone, mogą prowadzić do bliznowacenia mieszków włosowych - łysienie bliznowaciejące jest niestety nieodwracalne i w tym przypadku również konieczny jest zabieg.

Promocja stron www Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Metabolizm - poprawa przemiany materii

Autor: Ciekawy Pan

Metabolizm czyli przemiana materii. W poniższym artykule pragnę przybliżyć Ci sposób działania metabolizmu, metody na jego poprawę a także ciekawostki na temat przemiany materii. Mam nadzieję, żę artykuł okaże się dla Ciebie przydatny.

Słowem wstępu - co to jest metabolizm?

Metabolizm to zbiór reakcji chemicznych, które występują w organizmach żywych do utrzymania życia. Procesy te pozwalają organizmom rosnąć i rozmnażać, utrzymać ich struktury, i odpowiedzieć na ich środowiska.

Metabolizm jest zwykle podzielony na dwie kategorie. Katabolizm rozkłada materię organiczną, na przykład energię zbiorów oddychania komórkowego. Anabolizm, z drugiej strony, korzysta z energii do budowy elementów komórek, takich jak białka i kwasy nukleinowe.

Sposoby na poprawę metabolizmu

Wielu ludzi na co dzień zmaga się z problemami przemiany materii i nie bardzo wie jak sobie z takimi dolegliwościami poradzić. Otóż w dzisiejszych czasach istnieje naprawdę bardzo dużo różnych metod, które pozwalają na osiągnięcie zdrowego trybu życia przez co łatwiej będziemy mogli trawić niektóre pokarmy.

Jednak nie jest tutaj potrzebna niewiadomo jaka dieta tylko przede wszystkim powinniśmy starać się regularnie spożywać dane posiłki o określonych porach dnia tak aby nasz organizm mógł się do takiego cyklu przyzwyczaić. Ważne jest to aby codziennie rano zjeść świeżego owca np. grejpfruta.

Osoby cierpiące na zaburzenia metabolizmu na pewno poczują się lepiej kiedy do swojego codziennego menu dołożą więcej owoców, które są niezbędne po to by nasz organizm mógł normalnie funkcjonować, a tym samym byśmy nie odczuwali żadnego dyskomfortu. Jednak przemiana materii u każdego człowieka ma się inaczej.

Warto wiec spożywać spore ilości płynów zwłaszcza wódę mineralna nie gazowana, ponadto musimy zainwestować w płatki owsiane. Błonnik jest odpowiedzialny za przemianę materii w naszym organizmie dlatego musi zacząć spożywać produkty, które są jego źródłem czyli owoce, makarony, produkty zbożowe, ciemne pieczywo.

Warto także spróbować starych, wypróbowanych metod przez nasze babcie czyli wszelkiego rodzaje mieszanki składające się płatków owsianych i wody, oraz wiele innych.

Ziołolecznictwo w problemach z metabolizmem

Istnieje wiele sposobów na poprawę metabolizmu. Niektórzy stosują takie metody jak przyjmowanie łyżeczki cynamonu raz dziennie, niektórzy dodają do potraw ostre przyprawy. Często stosuje się herbatę imbirową albo herbatę zieloną. Z ziół, które pomagają skutecznie w przemianie materii wymienia się często łopian większy. Korzeń tej rośliny zawiera między innymi olejek eteryczny, garbniki, sole mineralne, kwasy organiczne i substancje białkowe.

Warto również zajerzeć na stronę metabolizm.net Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Badanie seksomni przez Internet

Autor: agata6500

Seksomnia jest zaburzeniem snu polegającym na podejmowaniu aktywności seksualnej przez sen. Stosonkowo niewiele wiadomo o tym schorzeniu, a większość badań na ten temat to studia przypadków obejmujące jedynie do kilkunastu osób. Stąd potrzeba szukania nowych metod badania osób chorych na seksomnię.

Badanie zjawiska seksomni za pośrednictwem Internetu nie jest moim pomysłem. Tego rodzaju projekt został już wcześniej zrealizowany za pomocą angielskojęzycznej ankiety, która była rozsyłana do osób odwiedzających stronę poświęconą seksomni (zresztą strona ta istnieje nadal).

W dzisiejszym wpisie postaram się omówić wnioski, które wypłynęły z tamtego badania. Ankieta objęła 219 osób (to dużo, bo w kontakcie bezpośrednim udawało się zbadać co najwyżej kilkanaście osób i nie byli to chorzy reprezentatywni) i liczyła 28 pytań (w oryginalnym artykule autorzy przytaczają nawet te pytania, jest to praktyka godna pochwały).

Odnalazłam wywiad prasowy udzielony przez doktora Shapiro, który uczestniczył w tym projekcie jako jeden z autorów. Zapowiadał on również wówczas, że w toku jest badanie obejmujące aż 300 osób- ciekawa jestem jego wyników.

We wspominanej ankiecie Internetowej wzięły udział osoby w wieku 15 do 67 lat ze średnią wieku 30, 4 (a zatem ludzie młodzi!). Aż 31% badanych stanowiły kobiety, co może zaskakiwać ponieważ w badaniach seksomni typu studium przypadku kobiety trafiają się rzadko. Zdecydowana większość badanych była heteroseksualna. Przejawiane podczas seksomni zachowania seksualne stanowiły przykłady pełnej gamy ludzkich zachowań w tej sferze, a 105 respondentów (w większości mężczyzn) podało, że odbyło podczas seksomni pełny stosunek. Jako czynnik wyzwalający, większość badanych podała kontakt z ciałem partnera w łóżku.

Konsekwencje prawne seksomni były stosunkowo rzadkie w badanej grupie. Przypadki medyczno- prawne stanowiło bowiem tylko 13 badanych osób. Doktor Shapiro podejmuje też w wywiadzie ważny wątek jakim jest podawanie seksomni jako obrony przed sądem (popełnienie przestępstwa w wyniku seksomni). Specjalista podkreślił, że możliwe jest naukowe weryfikowanie, czy ktoś działał pod wpływem tego zaburzenia snu czy nie.

Za plus materiału na który się powołuję, uważam załączony film z wypowiedzią doktora Shapiro. Wywiad ten jest bardzo ważny, ponieważ odnosi się do aktualnie największego badania naukowego dotyczącego seksomni.

Źródło: Smith M. (2006), SLEEP: Sex While Sleeping Is Real, and May Be No Joke, uzyskane tutaj 30.08.2009.

Treść pochodzi z mojego blogu:
seksomnia.blox.pl
Pozdrawiam! Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Stomatologia, profilaktyka i higiena - najlepsze lekarstwa od bólu zębów

Autor: Anna Rosłaniec

"Weźmij gliset ziemnych, warz je w oliwie, jak się ugotują wystudź, wley tego oleyku w ucho przeciwne" - takich rad udzielali nasi przodkowie. Rady ciekawe, substancje pracochłonne, a czy jakieś efekty dawały? Pewnie takie, że zamiast bólu zęba człek miał dużo silniejszy ból ucha gwarantowany.

Na szczęście tak desperackich metod chwytać się już nie musimy. Po pierwsze dlatego, że zęby, jeśli o nie dbamy, raczej nie powinny boleć, po drugie dlatego, że na taki ból są dosyć skuteczne lekarstwa. A najlepszym lekarstwem są higiena i ... stomatologia.

Higiena jamy ustnej chroni nas przed chorobami, stomatologia i regularne wizyty kontrolne oraz zabiegi oczyszczające podobnie: chronią przed zmianami chorobowymi, a jeśli już do nich dojdzie, zwalczają chorobę w zarodku, patrz: stomatolog Warszawa.

W większości przypadków wizyty u dentysty kojarzymy głównie z leczeniem, tymczasem to wizyty kontrolne i wizyty związane z oczyszczaniem zębów powinny dominować w statystykach odwiedzin. Jedynie stomatolog jest w stanie odpowiednio szybko wykryć zmiany chorobowe w uzębieniu, a im szybciej je wykryje, tym szybciej będzie można zareagować i na tym mniejsze straty narazimy własne uzębienie i własną kieszeń.

Jeśli chodzi o straty zdrowotne i koszta na jakie się narażamy w związku z zaniedbaniami wystarczy porównać ceny zabiegów stomatologicznych i protetycznych. Koszt leczenie zęba waha się od kilkudziesięciu do stu kilkudziesięciu złotych w zależności od stopnia skomplikowania zabiegu, natomiast koszt wstawienia korony bądź mostu protetycznego osiąga już poziom kilkuset złotych i to przy założeniu, że wybierzemy jedne z najtańszych protez, patrz: protetyk Warszawa.
Zabiegi wzmacniające i stabilizujące takie jak rekonstrukcja czy naklejenie licówek są znacznie tańsze od zabiegów związanych z pełną odbudową, chociażby tych opartych na implantologii.

Tego typu przykładów znajdziemy znacznie więcej. W porównaniu z cenami zabiegów profilaktyka, czyli: szczoteczka, pasta do zębów i usunięcie kamienia kosztują naprawdę niewiele, a wizyty kontrolne są najczęściej zupełnie bezpłatne.
Inną grupą zabiegów stomatologicznych są zabiegi typowo estetyczne. Tutaj jedynym naszym wyborem pozostaje podjęcie decyzji, czy chcemy nasz uśmiech upiększyć czy nie. W związku z tym albo wydamy pieniądze na wybielanie zębów, patrz: wybielanie zębów cena, albo nie. Podjęcie decyzji nie wiąże się z ryzykiem poniesienia poważniejszych konsekwencji zdrowotnych, a na zabieg przeznaczamy zazwyczaj pieniądze zbędne, które moglibyśmy wydać na coś innego.
W przypadku leczenia sensu stricto takiego wyboru już nie mamy, dlatego lepiej zapobiegać niż leczyć. Dlatego profilaktyka stomatologiczna jest najlepszym lekarstwem.

Stomatolog Warszawa Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Dobry (leczniczy) szampon przeciwłupieżowy

Autor: Anna Rosłaniec

W określeniu dobry (leczniczy) szampon przeciwłupieżowy najważniejsze jest słowo "leczniczy". Dlaczego? Dlatego, że łupież jest chorobą, którą trzeba leczyć.

Owszem często dotykają nas lekkie postaci łupieżu tzw. łupież zwykły, który pojawia się w efekcie podrażnienia skóry niedokładnie spłukiwanymi szamponami, kosmetykami do stylizacji włosów, czy w związku ze zmianą składu wody, w której włosy myjemy.

Ten łupież stosunkowo szybko można usunąć i dobry (leczniczy) szampon przeciwłupieżowy wcale nie będzie niezbędny. Jest natomiast niezastąpiony w ostrych i przewlekłych postaciach łupieżu, będących już nie tylko podrażnieniem skóry, ale stanem chorobowym, który pojawia się jako efekt przewlekłego, nieleczonego łupieżu zwykłego, bądź zakażeń drobnoustrojami chorobotwórczymi.
Za największego wroga naszej skóry i głównego sprawcę łupieżu uważany jest grzyb pityrosporum ovale, który w normalnych warunkach siedzi sobie spokojnie w ukryciu i mimo iż mamy go wszyscy nie zauważamy żadnych objawów jego obecności.

Wystarczy zachwianie jakichś funkcji życiowych, a pityrosporum ovale zaczyna się rozmnażać prowadząc w efekcie do pojawienia się łupieżu.

Zanim przejdziemy do omówienia kwestii związanych z leczeniem tej dolegliwości wyjaśnijmy sobie jedno: mitem jest jakoby uporczywy łupież był tylko i wyłącznie efektem zaniedbań higienicznych. Owszem takie przypadki też się zdarzają, ale nie wszystkie choroby są skutkiem braku higieny. Podobnie wygląda sprawa łupieżu - to choroba, nieprzyjemna, ale i niewstydliwa. Zamiast łupież ukrywać (co i tak mija się z celem) lepiej go leczmy!

Leczenie łupieżu, czyli na ile dobry (leczniczy) szampon przeciwłupieżowy jest w stanie nam pomóc?

Kosmetyki lecznicze, w odróżnieniu od tych zwykłych, zawierają substancje czynne wspomagające walkę z grzybami, w tym z wspomnianym już wcześniej drożdżakiem. Wiele z tych substancji ma dodatkowo właściwości kojące i przeciwzapalne.
W leczniczych szamponach przeciwłupieżowych znajdziemy składniki takie jak smoła pogazowa, sól cynkowa pirytionu czy siarka. Niezastąpionym łupieżobójcą są dziegcie. Jeśli nie jesteśmy w stanie poradzić sobie z łupieżem przy pomocy szamponu tj. stwierdzamy, że dobry (leczniczy) szampon przeciwłupieżowy nie wystarczy, należy sięgnąć po maści przygotowywane w aptekach z polecenia dermatologów. Tu również znajdziemy związki siarki i leki wykorzystywane do walki z grzybami. Będą to między innymi ketokonazol, flutrimazol czy mikonazol.

Jak działają substancje grzybobójcze wykorzystywane w walce z łupieżem?

Dziegcie - nie są wynalazkiem naszych czasów, od wieków stosuje się je w leczeniu dolegliwości skórnych. Ich działanie skupia się na likwidacji procesów zapalnych, dodatkowo dziegcie stymulują regenerację naskórka usuwając jego warstwę rogową i, co za tym idzie, również łupież. Dziegcie są chyba najpowszechniej wykorzystywanymi substancjami w leczniczych szamponach przeciwłupieżowych.
Ketokonazol - to lek, którego spektrum działania jest wyjątkowo rozległe, a to dzięki temu, że uwalnia nas nie tylko od grzybów odpowiedzialnych za łupież (tj. pityrosporum ovale). Ketokonazol wykorzystywany jest też w walce z dermatofitami (grzybami obficie pasożytującymi w innych niż głowa rejonach naszej skóry), oraz z bakteriami. Ketokonazol jest też lekiem o właściwościach przeciwzapalnych (ogranicza syntezę substancji takich jak 5-lipooksygenaza i leukorien B4) wykorzystywanym w leczeniu łojotokowego zapalenia skóry.
Związki siarki - w leczeniu łupieżu wykorzystywane są różne związki tego pierwiastka. Generalnie wszystkie te substancje mają bardzo dobre właściwości odkażające, zapobiegają łojotokowi, leczą stany zapalne i w zależności od składu chemicznego i stężenia wykazują właściwości keratoplastyczne (rozmiękczanie skóry) bądź keratolityczne (rozluźnianie sklejonych warstw naskórka). Z uwagi na te właściwości związki siarki stosuje się też w leczeniu łuszczycy.

Czy dobry (leczniczy) szampon przeciwłupieżowy i leki to wszystko, co możemy zrobić?

Zdecydowanie nie! Jak podkreślają lekarze nie mniej ważny jest nasz styl życia, czy też raczej sposób w jaki się odżywiamy. Do walki z łupieżem warto zaangażować naturę tj. substancje, których ona nam dostarcza w pożywieniu.
Bardzo ważnym elementem kuracji przeciwłupieżowej będzie więc wzbogacenie diety o witaminy z grupy B (ze szczególnym naciskiem na B6 obecną między innymi w kiełkach prszenicy, jajach kurzych i kapuście - tak najzwyczajniejszej kapuście!).
Jajka i kapusta mają też tę zaletę, że zawierają stosunkowo dużo siarki, o której leczniczym działaniu była mowa już wcześniej.
Nie mniej istotna jest dbałość o dobrą kondycję całej naszej skóry - tu wskazane jest przyjmowanie witamin A i E.

Nie zapominajmy też o dermatologach!

To prawda, że dobre (lecznicze) szampony przeciwłupieżowe można kupić w aptekach i drogeriach i to bez recepty. Na ile słuszne będą nasze wybory - przekonamy się sami. Na skórze głowy jednak lepiej nie eksperymentować, a przede wszystkim musimy pamiętać o tym, co podkreślałam już na wstępie: łupież to choroba, choroby trzeba leczyć, a zwykłe kosmetyki nie są w stanie zastąpić nam leków.

Promocja stron Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Świadczenia zdrowotne: wykorzystanie w Polsce

Autor: Marcin Kowalik2

CBOS w ramach swojego badania “Opinie o opiece zdrowotnej” przedstawił szereg interesujących wniosków opartych na wynikach badań opinii publicznej.

W ciągu sześciu miesięcy poprzedzających sondę ponad jedna trzecia badanych (36%) korzystała z usług medycznych tylko w ramach ubezpieczenia (NFZ). Niewielki odsetek respondentów (7%) leczył się wyłącznie prywatnie. Najbardziej popularną strategią (44% wskazań) było korzystanie zarówno z usług oferowanych w ramach ubezpieczenia, jak i opłacanych z własnej kieszeni. Od 2005 roku wyraźnie zmniejszył się odsetek osób korzystających tylko ze świadczeń dostępnych w ramach ubezpieczenia, jednocześnie że wzrosła liczba tych, które łączą też świadczenia z ofertą prywatną.

Podobny wskaźnik obliczono również dla wyników badania przeprowadzonego w 2007 roku. Ponieważ został on utworzony nieco inną metodą, nie podajemy jego wartoci w tabeli, niemniej warto podkreślić że uzyskane wówczas wyniki wpisuj się w kierunek zmian wyrażających się we wzroście częstości korzystania zarówno ze świadczeń w ramach ubezpieczenia, jak i z usług oferowanych prywatnie, a spadku popularności leczenia wyłącznie w ramach NFZ.

Korzystanie ze świadczeń zdrowotnych

W ostatnim półroczu ze świadczeń zdrowotnych częściej korzystały kobiety niż mężczyźni. Ponadto zauważalnie częściej byli to respondenci z największych aglomeracji miejskich, a także badanie z wyższym wykształceniem, najlepiej zarabiający. Dodatkowo można zauważyć, że mieszkańcy wsi i mniejszych miast częściej korzystali tylko z usług dostępnych w ramach ubezpieczenia zdrowotnego. W miejscowościach liczących co najmniej 20 tys. ludności przeważa łączenie tych świadczeń z oferowanymi prywatnie. Jeśli chodzi o korzystanie z oferty wyłącznie prywatnej, jest ono relatywnie najbardziej popularne w największych aglomeracjach miejskich, a także wśród osób z wyższym wykształceniem oraz ankietowanych, którzy zadeklarowali dochody powyżej 1500 zł per capita w gospodarstwie domowym.

W ciągu ostatnich sześciu miesięcy Polacy korzystali przede wszystkim z usług lekarza ogólnego (73% w ramach ubezpieczenia, 12% prywatnie), rzadziej – lekarza specjalisty (38% w ramach NFZ, 25% prywatnie) i laboratorium analitycznego (odpowiednio: 38% i 15%). Z niemal wszystkich usług oferowanych prywatnie respondenci korzystali rzadziej niż ze świadczeń w ramach ubezpieczenia. Wyjątek stanowią wizyty u stomatologa lub protetyka, u których ponad jedna trzecia badanych (34%) leczyła się na własny koszt, a ponad jedna czwarta (28%) – w ramach ubezpieczenia zdrowotnego.

Korzystanie z wymienionych świadczeń zdrowotnych

Wkrótce: Jak często Polacy korzystają z usług medycznych?

Źródło: CBOP. Raport “OPINIE O OPIECE ZDROWOTNEJ”.

Marcin Kowalik dekalogudarowca.pl

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

18 marca 2018

Rak szyjki macicy - fakty i manipulacje informacją

Autor: Piotr Waydel

Media od jakiegoś czasu mocno zaangażowały się w informacje o szczepionce przeciwko rakowi szyjki macicy. Mimo że szczepionka jest bardzo droga, już w wielu miastach władze przeprowadziły akcję szczepienia wybranych gimnazjalistek. Podobno dla ich dobra.

Jeden z moich znajomych opowiedział mi, że w liceum do którego uczęszcza jego córka, dyrektorka szkoły zgodziła się na zaszczepienie wszystkich uczennic przeciwko rakowi szyjki macicy, bez poinformowania i uzyskania zgody rodziców. Zgodziła się, bo przyszli przedstawiciele firmy farmaceutycznej (nie wiadomo jakiej) i zaproponowali, że zaszczepią za darmo (czym?). Zamiast sprawdzić firmę i zastanowić się, skąd taka propozycja, zgodziła się na zrobienie z dziewcząt królików doświadczalnych i wszczepienie nie wiadomo czego. Wiele uczennic po tym zdarzeniu długo chorowało i niektóre nadal są w nie najlepszym stanie.

W związku z ogólnym podobieństwem tego zdarzenia, z punktu widzenia całkowitego braku odpowiedzialności, do znanego przypadku zaszczepienia bezdomnych z Grudziądza szczepionką przeciwko ptasiej grypie, sprawdziłem parę faktów, które siłą rzeczy dotyczą tylko firmy, która uzyskała w Polsce certyfikat.

Fakt pierwszy:
Śmiertelność na raka szyjki macicy jest znikoma w krajach, w których jest regularna diagnostyka cytologiczna. Przy systematycznych badaniach, wszelkie powstające w macicy twory, mogą być usunięte zanim przekształcą się w komórki rakowe, który to proces trwa wiele lat (nawet kilkanaście lat). Wystarczy w związku z tym przeprowadzenie badania nawet raz na trzy lata.
Przykładem może być tu Finlandia, w której umiera na raka szyjki macicy tylko kilkanaście kobiet rocznie i prawie wyłącznie z własnej winy. W Polsce umiera na nią niecałe dwa tysiące rocznie i jest to spowodowane przede wszystkim tym, że regularne badania robi tylko 15% kobiet. W starej Unii odsetek ten wynosi około 85%.
Nie jest prawdą więc, to co podają media, że jest to jedna z najczęściej występujących chorób nowotworowych. Niektóre z nich podają nawet, że jest to druga na świecie przyczyna śmierci wśród kobiet.
Niczym nie usprawiedliwione jest więc szczepienie całej populacji, gdy bez tego ilość zachorowań może być sprowadzona do drobnego ułamka promila.
Rak szyjki macicy jest rzeczywiście rozpowszechniony w krajach Trzeciego Świata, gdzie praktycznie nie istnieje profilaktyka

Fakt drugi:
Szczepionka, nazywana przeciwko rakowi szyjki macicy, jest skierowana przeciwko czterem typom wirusa HPV, które są podejrzewane o inicjacje powstawania inwazyjnych komórek nowotworowych. Tymczasem tylko niewielki procent zarażenia tymi wirusami prowadzi do tej choroby, jak również znane są przypadki jej rozwoju bez udziału HPV.

Fakt trzeci:
Szczepionka reklamowana jest 70% skutecznością w zapobieganiu rakowi szyjki macicy, jeżeli jest stosowana profilaktyka.
Dziwnym zrządzeniem losu prawie zupełnie pomijane są w mediach informacje, że kolposkopia połączona z cytologią daje prawie 100% zabezpieczenie przed tą straszną chorobą. W dodatku bez żadnej możliwości wystąpienia skutków ubocznych.

Fakt czwarty:
Okres badań większości szczepionek trwa trzy do czterech lat, a w przypadku gdy ma być poddana szczepieniu cała populacja, nawet do dziesięciu.
Tymczasem ta szczepionka została dopuszczona po zaledwie sześciomiesięcznym okresie „badań".
Jak można w tak krótkim czasie sprawdzić skuteczność, przy tak długo rozwijającej się chorobie i zbadać czy nie wystąpią długotrwałe skutki uboczne?

Fakt piąty:
Niewyjaśnionym zbiegiem okoliczności, w krótkim czasie po przyjęciu szczepionki, zmarło już sporo osób. W samych Stanach Zjednoczonych jest takich zgłoszeń już około 30.
W Hiszpanii zostały wstrzymane na pewien czas szczepienia, gdy dwie dziewczynki zaraz po zabiegu straciły przytomność. Pod apelem Carlosa Alvarez-Dardet, który jest profesorem Uniwersytetu Alicante, o zaprzestanie finansowania tych szczepień, podpisało się ponad 6 tysięcy tamtejszych lekarzy.

Fakt szósty:
Producent tej szczepionki był „bohaterem" jednej z najgłośniejszych spraw. Musiał wypłacić w wyniku pozwów zwykłych i zbiorowych 4,85 miliarda dolarów odszkodowania pokrzywdzonym przez jego bardzo drogi lek przeciwbólowy. Mimo, że dosyć szybko po jego wprowadzeniu, zaczęły napływać informacje o szkodliwości, to producent zbagatelizował sprawę, jak również przemilczała FDA, która przez lata uchodziła za najrzetelniejszą na świecie.
W pozwach zbiorowych w tej sprawie brali również udział Polacy. Niestety tylko drobna część bezpośrednio pokrzywdzonych, których ilość szacowano przynajmniej na 50.000 osób.

To jest tylko część faktów związanych z tym tematem. Bardzo wiele konkretnych informacji można znaleźć na stronach amerykańskich, szwedzkich, hiszpańskich, czy austriackich. Zachęcam do samodzielnego zapoznania się z nimi, aby móc wyrobić sobie własne zdanie.

Zapraszam rodziców dzieci, zaszczepionych bez ich wiedzy, do kontaktu przez wortal www.pozywamy-zbiorowo.pl
Zapraszam również inne osoby, które są zainteresowane pozwami zbiorowymi.

Piotr Waydel

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Kamica nerkowa

Autor: Ciekawy Pan

Co to jest kamica nerkowa, jakie leki najlepiej stosować podczas kamicy nerkowej. Jakie są najczęstsze przyczyny kamicy nerkowej oraz w jaki sposób, domowymi sposobami można zapobiegać rozprzestrzenianiu sie kamicy nerkowej. Odpowiedzi na te pytania znajdziesz w poniższym artykule.

Kamica nerkowa

Kamica nerkowa (inaczej zwana kamicą moczową) (z lac. nephrolithiasis, urolithiasis) - jest to choroba układu moczowego, polegająca na powstawaniu tzw. złogów (kamieni) w układzie moczowym. Kamienie te powstają ze skrystalizowanych składników moczu. Kamienie mogą przyjąć różne formy: fosforanowo-wapniowe, szczwinowo-wapniowe, moczanowe, cystonowe, struwitowe.

Objawy kamicy nerkowej

Do najczęściej występujących objawów kamicy nerkowej można zaliczyć

- kolka nerkowa

- ból przerywany, promieniujący do pchwiny lub do jąder

- oddawanie moczu kroplami, przerywane

- krwiomocz

- bóle jamy brzusznej

Leczenie kamicy nerkowej, przede wszystkim polega na zapobieganiu jej powrotom i wynikającym z nich powikłaniom. Kiedy kamica nerkowa objawia się za pomocą silnych bólów (kolki nerkowej) lekarz zapisuje środki przeciwbólowe i rozkurczowe, zaleca się również ciepłe okłady i kąpiele a także spożywanie dużych ilości wody. W przypadku małych kamieni, ich wydalanie powinno odbyć się naturalnie, podczas oddawania moczu - tego typu kamienie są wydalane w zasadzie bezboleśnie. Kamicę nerkową, można także skutecznie leczyć poprzez CYSTONE (Cystone, to naturalny i skuteczny lek na leczenie i zapobieganie kamicy nerkowej. Cystone niweluje ból i działa przecibakteryjnie. Zaleca sie stosowanie Cystone jako naturalny lek w leczeniu kamicy nerkowej.)

życzymy zdrowia!

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Godne życie przewlekle chorego

Autor: Ewa Wiśniewska

Ludzie niepełnosprawni , opiekunowie dzieci przewlekle chorych często rozmawiają na temat godności . Zastanawiają się czy ich życie można nazwać godnym.

Pojęcie godności nigdy nie zostało jednoznacznie zdefiniowane. Godność kojarzona jest z honorem, szacunkiem dla samego siebie i innych.

Godność to granica, po której przekroczeniu asertywność nie ma racji bytu.

J.W. Gałkowski w książce Jana Pawła II napisał :

„Godność jest wewnętrznym, wrodzonym i naturalnym znamieniem człowieka niezależnym od kontekstu społecznego i historycznego. Społeczeństwo i historia nie nadaje jej człowiekowi ale mają obowiązek jej poszanowania i chronienia ”.

Chory z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności i niezdolności do samodzielnej egzystencji zadaje sobie pytanie „Jak żyć ?” Najbardziej jest to bolesne wówczas gdy nie można z powodu choroby podjąć nauki, pracy, gdy posiada się świadomość swojego kalectwa, które czasem jest mało widoczne, gdy wreszcie posiada się wiedzę o niebotycznych własnych ograniczeniach.

W rozmowach z przewlekle chorymi często przewija się temat braku poczucia godności, określania siebie jako człowieka gorszej kategorii. Wielu młodych niepełnosprawnych nie może z powodu choroby brać udziału w konkursach, olimpiadach, zawodach, wyjazdach, pracach fundacji do których należą. Czują się gorsi, oni naprawdę tak myślą.

1999r Jan Paweł II

“Rodzina jest szczególnym miejscem w pełnym znaczeniu tego słowa, w którym dar życia zostaje przyjęty jako taki, a uznanie godności dziecka wyraża się przez troskliwą i czułą opiekę. Zwłaszcza wówczas gdy dzieci najbardziej potrzebują pomocy i narażone są na ryzyko odrzucenia przez innych, właśnie rodzina może najskuteczniej chronić ich godność, którą posiadają na równi z dziećmi zdrowymi . Jest oczywiste, że w takich sytuacjach rodziny zmagające się ze złożonymi problemami mają prawo do pomocy. Dlatego tak ważna jest rola osób, które potrafią stanąć u ich boku – czy są to przyjaciele, czy lekarze czy opiekunowie społeczni. Należy dodawać otuchy rodzicom, aby umieli stawić czoło sytuacji z pewnością niełatwej, nie zamykając się przy tym na innych. Ważne jest, aby problem stał się nie tylko sprawą najbliższej rodziny, ale także innych osób kompetentnych i życzliwych„.

O ile łatwiej jest pokonywać wiele barier gdy człowiek dla człowieka jest człowiekiem. Wówczas przewlekle choremu łatwo jest zrozumieć pojęcie godności .

Ewa Wiśniewska Strona fundacji chorych na zespół Dandy-Walkera "Podaj dalej" www.aska.org.pl Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

17 marca 2018

Czy Ty też cierpisz na migrenę?

Autor: Anna Rosłaniec

W tym pytaniu nie ma niczego dziwnego. Szacuje się, że ponad 10 % populacji ma problemy z uporczywymi bólami głowy o charakterze migrenowym. Innymi słowy na każde dziesięć osób, przynajmniej jedna boryka się z tym problemem.

Przez wiele lat migrenę uważano za chorobę o podłożu psychicznym. Tymczasem problemy psychiczne mogą wywoływać bóle głowy, ale bóle te różnią się zdecydowanie od dolegliwości migrenowych. Naukowcy są zgodni co do tego, że migrena ma podłoże neurologiczne, aczkolwiek wciąż trudno jednoznacznie wskazać jej przyczyny. Wiemy na pewno, że jednym z powodów są uwarunkowania genetyczne (w jednych rodzinach częściej występują zachorowania na migrenę, w innych praktycznie się ich nie spotyka), natomiast wciąż nie wiemy jaki gen jest za nią odpowiedzialny.
Migrena, jak żadna inna dolegliwość obrosła mitami i każda z osób chorych ma własne teorie co do jej przyczyn.
Wydaje się też łatwa do zdiagnozowania, ale pamiętajmy: nie wszystkie osoby cierpiące na bóle głowy są chore na migrenę. W każdym wypadku dolegliwość ta wymaga diagnozy lekarskiej, bo bóle głowy mogą mieć różne podłoża i setki, jeśli nie tysiące przyczyn, z nowotworami włącznie.
Bóle migrenowe są zaledwie jedną z wielu możliwych dolegliwości.
Jak rozpoznać migrenę?
Przede wszystkim należy udać się do lekarza, jednak medycyna określa pewne kryteria, których spełnienie może wskazywać na to, że cierpimy na migrenę.
Jakie to kryteria?
Bóle głowy powtarzają się od dłuższego czasu i wystąpiło już przynajmniej pięć napadów. Każdy napad trwa od kilku do kilkudziesięciu (nawet siedemdziesięciu dwóch!) godzin.Napady cechują się pewną zmiennością: boli jedynie część głowy, ból pulsuje, czyli zwiększa i zmniejsza natężenie, nie jest typowym bólem ćmiącym - głowa boli średnio uciążliwie bądź bardzo, a w trakcie ruchu i wysiłku fizycznego ból przybiera na sile. Dodatkowo osoby chore na migrenę odczuwają światłowstręt, mogą pojawić się u nich nudności, a nawet wymioty, źle tolerują też jakiekolwiek dźwięki (nie tylko hałasy).
Jeżeli obserwujesz u siebie wymienione wyżej objawy, a lekarz wykluczy wszystkie inne dolegliwości mogące powodować podobne bóle głowy, najprawdopodobniej cierpisz na migrenę.
Jak leczyć migrenę?
Pewnego i skutecznego leku na migrenę jeszcze nie opracowano, bo medycyna wciąż nie jest w stanie jednoznacznie określić przyczyn tej choroby.
Każdy chory jest w stanie sam eliminować pewne czynniki ryzyka, ale migrena jest dolegliwością nieprzewidywalną i często nie da się zapobiec napadom bólu. W ramach walki z migreną można sięgnąć po środki przeciwbólowe i nowoczesne kuracje urządzeniami wykorzystującymi elementy elektroterapii i terapii światłem.
Niestety na migrenę nie ma jednego niezawodnego sposobu, aczkolwiek badania wskazują, że w przypadku najnowszych wynalazków (przykładem Rio Light Mask czy Cefaly Migraine Headache Reliefe) około 70 - 80 % użytkowników odczuwa znaczną poprawę polegającą nie tylko na uśmierzeniu bólu, ale i zapobieganiu jego nawrotom.
Czy walka z migreną przy pomocy tych środków będzie walką udaną?
Trudno ocenić, ale nawet krótkotrwała ulga w większości przypadków jest prawdziwym błogosławieństwem. Osoby chore na migrenę nie są w stanie normalnie funkcjonować. Każdy dłuższy napad bólu kończy się kilkunastogodzinnym bądź kilkudniowym wyłączeniem z życia i to wyłączeniem bolesnym, zupełnie innym niż zdrowy relaks, zwykłe lenistwo czy sen.

Sposoby na migrenę Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Mammografia

Autor: Anna Rosłaniec

Mammografia jest jedną z metod pozwalających na wczesne zdiagnozowanie zmian patologicznych w gruczole sutkowym. Najczęściej kojarzymy ją z profilaktyką raka piersi, ale w rzeczywistości badanie mammograficzne jest w stanie wykazać również inne dysfunkcje naszych tkanek.

Mammografia jest metodą badania radiologicznego tzn. do diagnozowania zmian wykorzystywane są promienie X, identyczne jak w przypadku innych prześwietleń rentgenowskich, tyle tylko, że są to promienie o nieco innym zakresie (tzw. promienie miękkie), a do utrwalania obrazu wykorzystywane są bardzo czułe błony. Nowoczesne mammografy wykorzystują już technologię cyfrową i obraz z aparatu przekazywany jest bezpośrednio do komputera.

Badanie mammografem można przeprowadzać częściej niż typowe badania radiologiczne i odbywa się to z mniejszą szkodą dla organizmu.Podobnie zresztą jak w przypadku innych badań tego rodzaju obraz gruczołu sutkowego utrwalany jest na kliszy rentgenowskiej bądź w formie zapisu cyfrowego, na tej podstawie lekarz radiolog dokonuje oceny zmian w gruczole sutkowym, ewentualnych zagrożeń, przedstawia wskazania odnośnie konieczności dalszych badań (na przykład ultrasonografem), bądź konieczności podjęcia leczenia.

Mamografia jest badaniem wstępnym, to ona generuje pierwsze sygnały ostrzegawcze, aczkolwiek zdarza się, że nie zawsze jest miarodajna.

Dlatego pamiętaj: mammografię trzeba powtarzać, a jeśli decydujesz się na badanie wybierz lekarza bądź ośrodek, do którego masz zaufanie!

Jakie zmiany patologiczne wykaże mammografia?
Mammograf prześwietla gruczoł piersiowy w całości tj. w projekcji osiowej i bocznej. Wykaże wszelkie zmiany w tkance gruczołowej, w podścielisku, przewodach mlecznych, żyłach i w tkance tłuszczowej. Dzięki takiemu kompleksowemu prześwietleniu udaje się zdiagnozować zmiany takie jak zagęszczenia tkanek (cienie i guzki), zwapnienia, zmiany w żyłach i w skórze, oraz w samej brodawce sutkowej (wciągnięcie brodawki) i w węzłach chłonnych, ponieważ badanie mammograficzne obejmuje swoim zasięgiem również część dołu pachowego.

Czy mammografia boli?
Badanie jest właściwie bezbolesne, ale niestety wiąże się z pewnym dyskomfortem. Piersi w czasie badania są uciskane i to jest źródłem nieprzyjemnych odczuć. Z drugiej strony kobiety w wielu przypadkach odczuwają lęk przed badaniem z uwagi na konieczność obnażenia piersi i obawy przed wynikiem badania. Lęki takie należy bezwzględnie pokonać, bo mammograf jest cennym narzędziem diagnostycznym. Nowotwory piersi ,jeśli zostaną odpowiednio wcześnie wykryte, stosunkowo łatwo poddają się leczeniu.

Kiedy należy zrobić mammografię?
Po trzydziestym piątym roku życia należy wykonać przynajmniej jedno badanie. Po czterdziestce ryzyko zachorowania na raka znacznie wzrasta i badania mammograficzne należy przeprowadzać regularnie - przynajmniej raz na dwa - trzy lata. Po czterdziestym piątym roku życia dobrze jest zwiększyć częstotliwość badań - najlepiej do jednego badania w roku.
Jakimi innymi metodami można badać piersi?
Mammografia jest badaniem najbardziej miarodajnym, aczkolwiek w grupach niewielkiego ryzyka tj. w przypadku młodych kobiet i dziewcząt wystarczą badania ultrasonografem (tzw. sonomammografia).

Mamografia Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Syndrom Dandy - Walkera

Autor: Ewa Wiśniewska

Zespół Dandy-Walkera jest wadą rozwojową centralnego układu nerwowego. Wada ta pojawia się już w życiu płodowym dziecka. Więcej o tym rzadkim schorzeniu w artykule.

Pojęcie tej choroby jako zespołu Dandy’ego – Walkera zostało wprowadzone w 1952 r. Jest to wada rozwojowa dotycząca tylnej jamy czaszkowej , objawiająca się zamknięciem lub brakiem otwarcia otworów odpływowych komory czwartej , w efekcie czego tworzy się wodogłowie . Wada ta pojawia się już w życiu płodowym dziecka . W następstwie zaburzonego krążenia lub zakażenia prawdopodobnie dochodzi do uszkodzeń strukturalnych To rzadkie zaburzenie rozwojowe występuje w okresie wczesnego dzieciństwa jak i w wieku dojrzałym.

Główna charakterystyczna cechą tego zespołu jest poszerzenie tylnej jamy czaszkowej i wysokie położenie namiotu móżdżku. Robak móżdżku jest nierozwinięty , brakuje jego dolnej części. Często występuje dodatkowo torbiel pajęczynówkowa , która przesuwa lub uciska struktury móżdżku. Objawy polegają na zaburzeniu koordynacji ruchów , napięciu mięśni , zachwianiu równowagi ciała .

Zespół Dandy’ego –Walkera jest wadą z którą często współistnieją inne zaburzenia rozwojowe . Objawy chorobowe pojawiają się ekspansywnie , lub powoli . Rozpoznanie przeważnie opiera się na badaniu tomografii komputerowej , rezonansu magnetycznego głowy. W okresie prenatalnym , lub noworodkowym wykonuje się USG główki .

Każdy przypadek jest indywidualny . Objawy choroby i problemy dziecka są bardzo różne w zależności od wielkości uszkodzenia struktur robaka móżdżku , wielkości wodogłowia i czasu trwania choroby.

Ewa Wiśniewska Strona fundacji chorych na zespół Dandy-Walkera "Podaj dalej" www.aska.org.pl Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Genialne 5 pytań – Test Kontroli Astmy ACT™

Autor: Krystyna Zdziechowska

W krajach anglosaskich a także w Polsce istnieją Szkoły Astmy, gdzie prowadzi się edukację chorych pod kierunkiem lekarza lub wykwalifikowanej pielęgniarki (GSMP - Guided Self Management Program). Pacjent powinien potrafić ocenić samemu w domu stopień kontroli (opanowania) astmy przez aktualne leczenie w danym okresie.

Astma jest chorobą zmienną, cechująca się okresowymi zaostrzeniami. Wyniki badania epidemiologicznego ECAP wskazują, ze w Polsce wiele osób nie leczy prawidłowo swojej astmy - tylko ok.15% chorych stosuje się do zaleceń lekarza! Chorzy na astmę maja tendencję do lekceważenia choroby w okresach, kiedy nie daje ona silnych objawów.
W krajach anglosaskich a także w Polsce istnieją Szkoły Astmy, gdzie prowadzi się edukację chorych pod kierunkiem lekarza lub wykwalifikowanej pielęgniarki (GSMP - Guided Self Management Program). Pacjent powinien potrafić ocenić samemu w domu stopień kontroli (opanowania) astmy przez aktualne leczenie w danym okresie.
Po co to robić?
W razie zaostrzenia objawów choroby, osoba z astmą powinna sama zorientować się, że konieczna jest wcześniejsza wizyta u lekarza lub przyjąć dodatkowe leki, które na taką sytuację zalecił lekarz. Jednym słowem chory może nie dopuścić do dalszego pogorszenia swojego stanu i zareagować wcześniej. Edukacja chorych na astmę daje wymierne korzyści zdrowotne (około 4-krotny spadek liczby pobytów w szpitalu, wizyt pogotowia, nieplanowanych wizyt lekarskich i absencji w nauce i pracy) oraz ekonomiczne (również 4-krotnie niższe koszty leczenia chorych właściwie edukowanych).
Jak ocenić opanowanie astmy?
Wiele lat i wiele prób poświecono opracowaniu takiego zestawu pytań, w którym zostanie zawarta istota stanu dobrej kontroli astmy, a odpowiedzi i punktacja będą korelowały z oceną lekarza specjalisty i badaniami spirometrycznymi. Takie genialne 5 pytań, przetestowane na kilku tysiącach chorych opracował w 2004 roku lekarz chorób płuc dr Nathan i jego współpracownicy pod nazwą Test Kontroli Astmy ACTTM. Służy on do samooceny stopnia kontroli astmy przez pacjenta w odniesieniu do ostatnich czterech tygodni. Zawiera pytania na temat objawów astmy w dzień i w nocy, wydolności i aktywności, oraz częstości doraźnego, dodatkowego stosowania leków. Nawet dobrze czujące się osoby z astmą powinny raz na miesiąc „odhaczyć sobie" odpowiedzi na te kilka pytań.
Test przeznaczony jest dla osób powyżej 11 roku życia.
Niestety test jest własnością amerykańskiej firmy Qualymetric Inc. i za każde jego wypełnienie powinna pobierana być opłata. Dlatego ulotki z testem jakie możesz dostać w poczekalni u lekarza są wydrukowane i wykupione przez jakąś organizację lub firmę.
No to jak mam go zrobić w domu?
Portal TacyJakJa.pl wykupił licencję na legalne korzystanie z tego testu. Jeśli posiadasz dostęp do Internetu (a jak to czytasz to posiadasz) - możesz anonimowo zarejestrować się w TacyJakJa.pl i wypełniać test co jakiś czas. Dodatkowo w anonimowym dzienniczku przygotowanym przez lekarzy specjalistów możesz zrobić swoje notatki, zaznaczać przyjmowane leki oraz zapisywać wyniki pomiaru PEF. Całość jest automatycznie przetwarzana w skonsolidowaną kolorową tabelkę, którą możesz wydrukować w dowolnym zakresie dat przed wizytą u lekarza. Taki wydruk ułatwi ci przedyskutowanie z nim co się dzieje lub działo od ostatniej wizyty. Dodatkowo prowadzenie takich notatek oraz mailowe przypomnienia co 4 tygodnie pozwalają zachować dyscyplinę samoobserwacji i leczenia.
Dla rodziców dzieci poniżej 11 roku życia chorych na astmę w portalu znajduje się inny test tzw. kryteria Światowej Inicjatywy na Rzecz Astmy ( GINA - Global Initiative for Astma) opublikowane jako Stanowisko Polskiej Sekcji Pediatrycznej Polskiego Towarzystwa Alergologicznego.

Co daje lekarzowi stosowanie Testu Kontroli Astmy ACTTM ?

- Ułatwia komunikację między lekarzem i pacjentem
- Pomaga szybko i dokładnie ocenić kontrolę astmy
- Pomóc podjąć decyzję o dalszym leczeniu

Jak powiedział Profesor Jerzy Kruszewski, Konsultant Krajowy w Dziedzinie Alergologii; „Stosunkowo prosty Test Kontroli Astmy okazał się dobrym badaniem przesiewowym w wykrywaniu chorych, u których kontrola choroby była zła".

pierwszy w Polsce serwis propagujący samoobserwację stanu zdrowia przez chorego na chorobę przewlekłą, w oparciu o anonimowe dzienniczki on-line przygotowane przez lekarzy specjalistów.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Sprzęt rehabilitacyjny

Autor: Tomasz Rachwał

Każdy z nas może ulec wypadkowi. Co dzień słyszymy, albo nawet widzimy wypadki samochodowe, a to tylko jeden z wielu rodzajów wypadków, jakie zdarzają się ludziom. Szczęściarze, którym udało się przeżyć wymagają zwykle co najmniej kilkumiesięcznej rehabilitacji, która daje im możliwość , choć częściowego powrotu do zdrowia.

Co tu dużo mówić - skoro proste złamanie nogi wymaga często rehabilitacji, co dopiero poważny uraz kręgosłupa?

Rehabilitacji wymagają też często ozdrowieńcy różnych poważnych chorób, na przykład udaru mózgu. Jest to długa walka o odzyskanie sprawności fizycznej i czasem psychicznej chorego, podczas której niezbędny jest profesjonalny sprzęt rehabilitacyjny, oraz pomoc rehabilitanta.
W naszym kraju funkcjonują specjalne ośrodki rehabilitacyjne, gdzie zajęcia dla pensjonariuszy prowadzą specjaliści. Ośrodki te mogą istnieć w formie sanatoriów – pensjonariusze spędzają tam określony czas, mając zapewnione wyżywienie i nocleg, lub w formie przychodni. Zawsze jednak muszą być wyposażone w potrzebny sprzęt rehabilitacyjny. W związku z możliwością rehabilitacji wielu różnych schorzeń, potrzebny jest bardzo różnorodny sprzęt rehabilitacyjny. Dlatego ośrodki takie zwykle specjalizują się w rehabilitacji konkretnych schorzeń.

Kiedy rodzi nam się zdrowe dziecko cieszymy się z jego przyjścia na świat, nie zastanawiając się nawet przez chwilę, co by było, gdyby dziecko urodziło się chore. Fakt, że jest zdrowe przyjmujemy jako coś oczywistego, jak by nam się to należało. Niestety – wiele dzieci i ich rodziców nie ma tego szczęścia. Rodzą się także dzieci chore wymagające od samego początku rehabilitacji, która da im możliwość jeśli nie całkowitego wyzdrowienia, to choć względnej samodzielności w dorosłym życiu. Zwykle niezbędny jest do tego kosztowny sprzęt medyczny, na który nie zawsze stać rodziców dzieci, a zwykle spora część rehabilitacji polega na wykonywaniu w domu określonych ćwiczeń, z użyciem właśnie takiego sprzętu.
Bulwersujący jest fakt, że sprzęt rehabilitacyjny, który może ratować życie i pomagać naprawdę potrzebującym tego małym Polakom, nie jest refundowany przez kasy chorych. A jednak nie jest. Rodzice chorych dzieci muszą sami zdobyć środki na rehabilitację swoich dzieci, często zaciągając pożyczki, które następnie spłacają przez całe życie.
Na szczęście w naszym kraju funkcjonują różnego rodzaju fundacje, pomagające dzieciom i nie tylko zdobyć fundusze potrzebne na zakup lub wynajem sprzętu rehabilitacyjnego. Oddając 1% naszego rocznego podatku na rzecz takiej fundacji, możemy i my uczestniczyć w tym szlachetnym dziele.

sprzęt medyczny Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Cierpienie może być inspiracją do działania

Autor: Ewa Wiśniewska

Choroba - syndrom Dandy-Walkera naszej córki spowodowała, że umiemy pomagać innym. Ta pomoc jest również spłacaniem długu wdzięczności jaki zaciągnęliśmy u wielu ludzi pomagających Joannie. O tym piszę w swym artykule.

Jestem matką Joanny 25 – letniej kobiety chorej na syndrom Dandy – Walkera. Jest to przewlekła ciężka choroba centralnego układu nerwowego, w której występuje torbiel mózgu, wodogłowie, zanik robaka móżdżku, epilepsja i inne dolegliwości.

Czternastego lipca 2000 roku po badaniu MRI naszej córki dowiedziałam się o diagnozie jaką lekarz postawił wówczas 14-letniej Joannie. Był to wielki dramat, z którym przyszło zmierzyć się rodzinie. Nie wiedzieliśmy co z tą diagnozą począć, dokąd pójść, jak się zachować wobec własnego dziecka i wobec rodziny.

Kiedy przechodziłam wielki dramat wynikający z niewiedzy na temat samej choroby, sposobów leczenia, rehabilitacji zaciągnęłam olbrzymi dług u ludzi, którzy wskazali co robić, jak walczyć, a przede wszystkim jak dalej żyć.
Okazuje się, że cierpienie może inspirować do działania. Dzisiaj po wielu latach walki o życie Joanny matkom stojącym przed problemem choroby syndromu Dandy – Walkera u swoich dzieci i samym chorym patrząc prosto w oczy mówię - Pozbądź się dumy, walcz!

Nasi chorzy i ich opiekunowie nieraz mają tak wielkie poczucie dumy, że nie chcą by ktokolwiek się nad nimi litował. Często potwornie boją się ułomności i choroby własnych dzieci, że krępują się prosić o pomoc. Dlatego właśnie my rodzice, bliscy, przyjaciele chcemy pokazać naszym chorym jacy są dla nas ważni, jak bardzo ich kochamy za to, że są.

Kiedy zdecydowaliśmy się na założenie fundacji chorych na zespół Dandy – Walkera „Podaj dalej” wiedzieliśmy w jaki sposób będziemy spłacać dług wobec ludzi, którzy kiedyś i teraz nam pomogają.
Chcemy bogaci w doświadczenia związane z tą rzadką, nieuleczalną chorobą być z chorymi, ich rodzinami, wzbogacać wiedzę na temat samej choroby i sposobów leczenia i rehabilitacji. Staramy się pozyskiwać sympatię i pomoc od największych autorytetów medycznych jakimi są Pan Prof. Tomasz Trojanowski - konsultant krajowy neurochirurgii i patron naszej fundacji, Prof. Jerzy Jurkiewicz –neurochirurg
I honorowy przewodniczący Rady Fumdacji, dr Jacek Osuchowski – neurochirurg z kliniki w Lublinie i honorowy konsultant naszej fundacji oraz Ewa Wojciechowska – pielęgniarka oddziału neurochirurgii w Lublinie i wiceprzewodnicząca Rady Fundacji. To prawdziwi, sprawdzeni przyjaciele naszych chorych.

Do pracy w fundacji wciągamy również samych chorych i rodziców co pozwala nam na bliskie relacje tak bardzo pomocne w naszym trochę innym życiu.
Zależy nam na tym bardzo żeby nasz wysiłek posłużył tym którzy na temat syndromu Dandy-Walkera wiedzą niewiele lub ich wiedza jest bardzo słaba co powoduje przerażenie, niemoc, ogromny strach o każdy następny dzień.
Tych dni spędzonych z naszymi chorymi będzie tak wiele !

Ewa Wiśniewska www.fundacja.dandy-walker.org.pl www.aska.org.pl Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Wsparcie dla pamięci

Autor: Joanna Kurowska

Nasze życie w głównej mierze opiera się na odpowiedniej segregacji, przetwarzaniu i zapamiętywaniu informacji. Dobra pamięć to jedna z najcenniejszych funkcji naszego mózgu. Kiedy zaczynają się problemy z pamięcią stajemy się bezradni, tracimy kontrolę nad własnym życiem. Naukowcy są zgodni, że pamięć trzeba wspomagać, dbać o nią, ćwiczyć. Właśnie w trosce o komfort życia i naszą pamięć, powstają preparaty, które pomagają nam żyć pełnią życia.

Mózg to centrum dowodzenia całego ciała. Pamięć, jedna z podstawowych funkcji mózgu, jest niezbędna do rozwoju świadomości i osobowości. W pędzie dzisiejszego życia, coraz młodsze osoby zaczynają skarżyć się na kłopoty z pamięcią. Od momentu pojawienia się tego typu problemów, większość osób odczuwa lęk dotyczący sfery zawodowej i prywatnej, obniża się ich samoocena. Ludzie, którzy zaczęli obserwować takie dolegliwości mają wrażenie rozbicia, rozdrażnienia, rozkojarzenia. To dodatkowo pogłębia stres, który negatywnie wpływa na dobrą kondycję pamięci. Warto wtedy sięgnąć po preparaty wspomagające, które w naturalny sposób wspierają naszą pamięć.

Pamięć jest zjawiskiem złożonym i dynamicznym. Od jej prawidłowego funkcjonowania zależy przede wszystkim dobra kondycja naszego mózgu. Na nią składają się między innymi: dobre ukrwienie komórek mózgowych, ciągłe ćwiczenia (np. czytanie, uczenie się języków obcych), prawidłowe odżywianie się oraz aktywny tryb życia, w tym ćwiczenia fizyczne. Często w natłoku dnia codziennego, wraz z upływem lat, codziennych czynności i obowiązków oraz permanentnego stresu nasza pamięć słabnie. Wpadamy w panikę, szukamy rozwiązań. Dlatego firmy farmaceutyczne wychodząc naprzeciw potrzebom współczesnych ludzi opracowała formułę preparatów przeciwdziałających zaburzeniom pamięci i koncentracji.

Joanna Kurowska www.krka.si/pl/izdelki/otc/abc/?v=bilobil Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Co się mnoży w naszym gardle?

Autor: Joanna Kurowska

Ból gardła jest dokuczliwą dolegliwością, wywoływaną najczęściej przez wirusy, bakterie i grzyby. Dopada nas w najmniej spodziewanym momencie. Czasem zwiastuje poważną chorobę, niekiedy występuje bez żadnych objawów. Aby go pokonać, zawsze warto mieć przy sobie preparat Septolete, który eliminuje przyczyny bólu gardła i zapobiega rozprzestrzenianiu się infekcji.

Drapanie w gardle i ból podczas przełykania wskazują, że zbliża się przeziębienie. Zapalenie śluzówki gardła najczęściej wywołują wirusy, przyczyną zapalenia migdałków są zaś bakterie. Nasze gardło jest także narażone na ataki grzybów, które często rozmnażają się w jamie ustnej i za pośrednictwem krwioobiegu przedostają się dalej. Wraz z bólem gardła mogą ulec powiększeniu nasze węzły chłonne. Zdarzają się również trudności z oddychaniem, czy odczuwaniem smaku.

Stan zapalny gardła towarzyszy większości infekcji górnych dróg oddechowych. Dlatego, jeśli spóźnimy się z jego leczeniem, infekcja może zaatakować niższe partie układu oddechowego, m.in. krtań, tchawicę i oskrzela.

Co zrobić, by jak najszybciej pozbyć się bólu gardła?
• Płuczmy gardło wodą z solą lub naparem z ziół, np. rumianku
• Dużo pijmy. Na chore gardło najlepiej działa herbatka z sokiem malinowym, z miodem, kompot z imbiru oraz płyny bogate w witaminę C, jak np. sok pomarańczowy, grejpfrutowy, czy woda z dużą ilością cytryny
• Nawilżajmy powietrze. Należy zadbać, aby w pomieszczeniu, w którym przebywamy utrzymywała się duża wilgotność. Jeżeli nie posiadamy nawilżacza powietrza skutecznym rozwiązaniem jest położenie na ciepły kaloryfer mokrego ręcznika
• Unikajmy dodatkowych podrażnień, które może powodować: palenie papierosów, spożywanie alkoholu, jedzenie ostrych przypraw, działanie oparów chemicznych lub przeciąg
• Próbujmy częściej przełykać ślinę. Pomaga ona nawilżać gardło i łagodzić ból
• W przypadku pojawienia się pierwszych symptomów zapalenia gardła sięgnijmy po Septolete. Szerokie spektrum działania antyseptycznego tego preparatu wspiera leczenie infekcji gardła

***
Dodatkowe informacje:
Joanna Kurowska lub Magdalena Gieorgica
Dynamics PR - Biuro Prasowe Septolete
Tel: 022 – 625 48 21
e-mail: magda.gieorgica@dynamicspr.pl

Joanna Kurowska Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Inhalacja i jej zastosowanie w leczeniu chorób układu oddechowego

Autor: Ulryk Wilk

Choroby układu oddechowego, a w szczególności górnych dróg oddechowych, płuc i oskrzeli są jednymi z najpoważniejszych chorób na które może zachorować człowiek. Niewłaściwe ich leczenie lub też jego brak może prowadzić do poważnych komplikacji i powikłań, trwałego kalectwa a nawet śmierci. Najczęściej stosowaną metodą do leczenia tego typu chorób jest inhalacja.

Inhalacja nazywana również wziewaniem polega na wprowadzaniu do organizmu leków przeciwzapalnych, antybiotyków oraz leków odkrztuśnych w postaci oparów do dróg oddechowych. Pacjent poddany leczeniu inhalacyjnemu wdycha bogatą w minerały parę wodną lub aerozole i roztwory leków w postaci pary.

Sposoby inhalacji

Istnieją dwa bardzo popularne sposoby inhalacji stosowane w leczeniu różnego rodzaju chorób. Pierwszym z nich polega na wdychaniu pary wrzącego roztworu leku lub pary wodnej zawierającej substancje mineralne. Inhalacja parowa jest sposobem tradycyjnym stosowanym od wielu lat. Bardzo często stosuje się ją w sanatoriach i uzdrowiskach. Zaletą inhalacji tego typu jest możliwość stosowania jej wobec kilu a nawet kilkunastu pacjentów jednocześnie. Inhalacja grupowa to jeden z bardzo popularnych zabiegów stosowanych w uzdrowiskach. Odbywa się ona w specjalnie przystosowanych do tego pomieszczeniach i trwać może od 10 do 35 minut. Podczas zabiegów grupowych stosowana jest woda zawierająca substancje mineralne. Para roztworów leków stosowana jest w przypadku inhalacji indywidualnej.

Odmianą tego typu wziewania jest tzw. inhalacja naturalna. Polega ona na wdychaniu powietrza bogatego w składniki mineralne takiego jak powietrze morskie lub powietrze w otoczeniu tężni. Jest to bardzo popularny zabieg wchodzący w skład programu klimatoterapii (leczenie poprzez zmianę klimatu) oraz balneoterapii (leczenie sanatoryjne i uzdrowiskowe).

Drugim sposobem wziewania leków jest tzw. inhalacja mechaniczna. Zabieg ten wykorzystuje różnego rodzaju inhalatory. Tradycyjne inhalatory wytwarzają parę leków poprzez podgrzanie roztworu leku. Coraz częściej jednak stosuje się jednak inne, dokładniejsze metody rozpylania leku. W tym celu wykorzystuje się inhalatory o zasilaniu elektrycznym które za pomocą ultradźwięków lub pneumatyki rozbijają strukturę płynu na mikroskopijne kropelki, które są lepiej wchłaniane przez oskrzeliki i pęcherzyki płucne. Dzięki uzyskaniu bardzo drobnych cząsteczek metoda ta jest obecnie najskuteczniejszym sposobem inhalacji i powoli wypiera tradycyjne inhalatory parowe. Zabieg za pomocą inhalatorów tego typu może być stosowany jedynie indywidualnie. Podczas tego typu zabiegu wykorzystuje się leki rozkurczające, ułatwiające odkrztuszanie, przeciwzapalne oraz antybiotyki.

Działanie inhalacji oraz jej wykorzystanie w leczeniu

Inhalacja może być zarówno metodą leczniczą jak również profilaktyczną. Jako metoda leczenia wykorzystywana jest do leczenia głównie chorób układu oddechowego oraz skóry. Najczęstszymi chorobami, do leczenia których stosowane jest wziewanie są przede wszystkim astma, zapalenie płuc, mukowiscydoza, przewlekle stany zapalne dróg oddechowych i wielu innych. Bardzo często jako zabieg profilaktyczny mający na celu zapobiegnięcie występowania różnego rodzaju chorób układu oddechowego.

Inhalacja to metoda leczenia i profilaktyki, która stosowana jest wobec osób w każdym wieku. Szczególne zastosowanie znajduje ona w leczeniu chorób dziecięcych oraz osób starszych, rzadziej w przypadku osób w średnim wieku. Jest to najpopularniejsza i najskuteczniejsza metoda leczenia objawowego chorób górnych dróg oddechowych, płuc i oskrzeli oraz innych patologicznych stanów dróg oddechowych. Zastosowanie tej metody profilaktyki u dzieci zmniejsza prawdopodobieństwo występowania infekcji. To sposób na leczenie zarówno dziedzicznych chorób układu oddechowego oraz chorób zakaźnych i infekcji.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Ultrasonografia 3D/4D

Autor: Grzegorz Stańko

Ultrasonografia 3D jako stosunkowo nowe, nie do końca sprawdzone narzędzie diagnostyczne budzi wiele kontrowersji co do przydatności w codziennej praktyce radiologicznej. Przez wiele osób niezwiązanych z medycyna jest głównie kojarzona z kolorowym trójwymiarowym zdjęciem dziecka w łonie matki. Nierzadko owe trójwymiarowe zdjęcia dziecka budzą duże emocje i stają się głównym powodem wizyty u ginekologa sprawiając, że wartość diagnostyczna tego badania schodzi na dalszy plan. Wykorzystywane w ten sposób to narzędzie staje się swoistą odpowiedzią medycyny na komercyjne zapotrzebowania obecnego społeczeństwa a co za tym idzie zaczyna budzić poważne kontrowersje wśród diagnostów co do jej przydatności z medycznego punktu widzenia.

Jednak obrazowanie trójwymiarowe 3D (zwane również wolumetrycznym) posiada niepodważalne zalety diagnostyczne dostarczające wielu cennych informacji klinicznych. Obecna ultrasonografia 3D daje możliwości uzyskiwania obrazów wielopłaszczyznowych zarówno w trybie rzeczywistym ( zwana wówczas 4D) jak i w trybie rekonstrukcji. Pozwala również dzielić uzyskany trójwymiarowy obraz na cienkie warstwy. Owe zastosowanie jest bardzo zbliżone (choć swoją dokładnością znacząco ustępuje) do stosowane zarówno w wielorzędowej spiralnej tomografii komputerowej (TK) jak i w tomografii rezonansu magnetycznego (NMR). Biorąc pod uwagę koszt urządzenia oraz dużo większą jego dostępność/powszechność stanowi to doskonałe rozwiązanie dla codziennej diagnostyki.

Jak każda metoda diagnostyczna obrazowanie wolumetryczne posiada pewne ograniczenia. Jakość uzyskiwanych obrazów na średniej klasy aparatach wciąż pozostawia wiele do życzenia a częstość odświeżania obrazów wahająca się od kilku klatek na sekundę do 60 w najnowszych (a co za tym idzie stosunkowo drogich np. Voluson E8) aparatach to wciąż spore ograniczenie. Jakość oraz dokładność uzyskiwanych obrazów jest bardzo uzależniona od doświadczenia oraz umiejętności operatora co stwarza spore możliwości popełnienia błędu.

Zasada działanie tego obrazowania polega na pozyskiwaniu danych objętościowych z obrazów 2D za pomocą specjalnych przetworników zaprojektowanych do skanowania 2D, przemiatania 3D i skanowania 4D w czasie rzeczywistym. Wiązka ultradźwięków jest odchylana pod różnym kontem dzięki czemu informacja o danym obszarze jest uzyskiwania z kilku źródeł a następnie jest przetwarzana przez komputer czego efektem końcowym jest obraz 3D/4D. Nie było by to możliwe gdyby nie miniaturyzacja elementów głowic.

Do obrazowania wolumetrycznego wykorzystywane są dwa rodzaje głowic:

1.Starsze to głowice oparte na połączeniu elementów elektronicznych z mechanicznymi. Zastosowanie części mechanicznych pozwala na odchylanie elementów głowicy umożliwiając w ten sposób uzyskiwanie obrazów pod różnymi kontami. Wadą takiej głowicy jest konieczność nieruchomego trzymania głowicy podczas skanowania.

2.Głowice nowszej generacji to głowice całkowicie matrycowe składające się z tysięcy aktywnych, niezależnych elementów. Ogromną zaletą głowic matrycowych jest niezależność obrazowania od ruchu zwiększając tym samym dokładność badania. Dodatkowo głowice stają się dużo mniejsze niż dotychczas stosowane głowice mechaniczne co umozliwia obrazowanie trudnodostępnych obszarów.

Metoda wolumetrycznego obrazowania 3D/4D znajduje zastosowanie nie tylko w ginekologii/położnictwie lecz także może być wykorzystywana do wielu innych badań jak choćby badanie jamy brzusznej z pomiarami poszczególnych narządów, przezciemiączkowe badanie mózgowia czy dokładne pomiary zmian patologicznych z wyznaczeniem granic oraz obliczeniami objętościowymi ( np. guzów). Niewątpliwym liderem na rynku światowym w dziedzinie ultrasonografów z obrazowaniem wolumetrycznym jest seria apratów Voluson

Dzięki ultrasonografii 3D jakkolwiek wciąż niedocenionej przez wiele dziedzin medycyny możemy jasno patrzeć w przyszłość diagnostyki nieinwazyjnej a niezwykle prężny rozwój tej metody choć napędzany przez komercyjne potrzeby rynku, wyznacza nowe trendy w radiologii i stawia przyszłość tej metody w jasnym świetle.

Grzegorz Stańko www.volusound.pl Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Dwa sposoby na uzupełnienie ubytków w uzębieniu

Autor: Ulryk Wilk

Zęby pełnią dla człowieka bardzo ważną rolę. To przede wszystkim pierwszy z elementów układu pokarmowego, pomagający w spożywaniu pokarmów, ale również bardzo ważny element dla prawidłowej wymowy i artykulacji. Zdrowe i ładne zęby mają również znaczenie estetyczne.

Zęby pełnią dla człowieka bardzo ważną rolę. To przede wszystkim pierwszy z elementów układu pokarmowego, który pozwala na gryzienie i rozdrabnianie spożywanego pokarmu. To również bardzo ważny element dla prawidłowej wymowy i artykulacji. Zdrowe i ładne zęby mają również znaczenie estetyczne. Te właśnie funkcje sprawiają, że dbanie o zdrowie i wygląd zębów jest bardzo ważne i jest jednym z kluczowych elementów higieny.

Bardzo często różne nieszczęśliwe okoliczności, zła dieta jak również wiek mogą wpłynąć na utratę znacznej części bądź całości uzębienia. Nie należy się jednak zbytnio martwić. Współczesne zaawansowanie stomatologii pozwala na uzupełnienie braków w uzębieniu. Istnieją dwie podstawowe techniki uzupełniania braków w uzębieniu a mianowicie implantologia i protetyka.

Implantologia

Pierwsza z wymienionych technik czyli implantologia jest znacznie młodsza od drugiej jednak jej popularność jest bardzo duża i ciągle rośnie. Technika ta polega na uzupełnianiu uzębienia wykorzystując implanty zębów. Implantologia jest techniką znacznie efektywniejszą jednak koszty założenia implantów są odpowiednio wyższe do tych związanych z protezą. Pomimo tego jednak, że koszty implantów są dość znaczne, to stosunek ceny do otrzymanych korzyści jest bardzo atrakcyjny.

Zabieg implantologiczny polega na miejscowym znieczuleniu a następnie umieszczeniu w kości w miejscu utraconego zęba sztucznego korzenia wykonanego z tytanu. Do produkcji konstrukcji implantów stosuje się tytan z racji jego wysokiego stopnia biokompatybilnoci. Widoczna cześć zęba jest przygotowywana pod okiem lekarza w laboratorium protetycznym

Przywrócenie poprzedniego stanu uzębienia jest przede wszystkim trwałe. Istnieją implanty, które można usuwać z jamy ustnej jednak są one znacznie mniej popularne od trwałych. Implantologia przywraca zębom estetyczny wygląd oraz pełną funkcjonalność. W przeciwieństwie do osób noszących protezy osoby które zdecydowały się na implanty nie muszą unikać produktów ziarnistych czy też produktów zawierających orzeszki.

Za pomocą implantów możliwe jest odtworzeni zarówno pojedynczych zębów jak również znacznie większych ubytków, a nawet całego uzębienia. Po ich wszczepieniu pacjent czuje się tak jakby znów miał swoje naturalne zęby. Stosowanie implantów ma zarówno znaczący wpływ na poprawę zdrowia pacjenta, ale również jego samopoczucia. Implanty pozwalają im przede wszystkim na swobodny uśmiech oraz na niczym nie skrępowaną komunikację z innymi.

Protetyka

Równie popularną techniką uzupełniania braków w uzębieniu jest protetyka. Polega ona na odtwarzaniu naturalnego stanu uzębienia za pomocą specjalnych uzupełnień protetycznych. Wśród protez można wyróżnić takie ich rodzaje jak protezy stałe oraz protezy ruchome. Uzupełnienia protetyczne produkowane są z różnych materiałów. Najczęściej protezy stałe to uzupełnienia ceramiczne. Ruchome uzupełnienia protetyczne produkowane są z nylonu lub akrylu. Podobnie jak w przypadku implantów każda proteza jest przygotowywana indywidualnie dla każdego pacjenta w zależności od jego potrzeb oraz budowy jego jamy ustnej.

Popularność protez wynika w znacznym stopniu z niższej niż w przypadku implantów ceny jej przygotowania. To właśnie dlatego tak wiele osób decyduje się na protezy. Funkcjonalność protez, w szczególności ruchomych jest znacznie niższa niż w przypadku implantów. Osoby noszące ruchomą protezę uzębienia powinny unikać gum do żucia, orzeszków, słonecznika i innych produktów ziarnistych.

Protezy czy implanty

Wybór pomiędzy implantami a protezą należy tylko i wyłącznie do osoby, która będzie je nosić w przyszłości. Należy wziąć pod uwagę przede wszystkim takie czynniki jak budżet, który jesteśmy w stanie poświęcić, osobiste przyzwyczajenia, zalety i funkcjonalność obu tych środków oraz wiele innych czynników.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Nowoczesna magnetoterapia

Autor: Dariusz Młynarski

Horst Michaelis, dyrektor Academy for Bioenergetics mówi, że "wiek XX był wiekiem farmakologii w medycynie, a wiek XXI będzie wiekiem medycyny energetycznej".

Magnetoterapia jest w medycynie nowożytnej stosowana od lat 60tych XX wieku. Znaczenie pola magnetycznego dla zdrowia w czasach nowożytnych wyszło na jaw, jak sporo innych zjawisk, przy okazji pierwszych lotów kosmicznych. Okazało się, że przebywanie w kosmosie szkodzi. Ludzie przebywający dłuższy czas w przestrzeni kosmicznej zaczęli miewać dziwne dolegliwości.

Zaczęto się zastanawiać: "czego nie ma w kosmosie, co jest na Ziemi, a co jest niezbędne dla utrzymania zdrowia?". Tym tajemniczym czynnikiem jest ziemski magnetyzm.

Magnetoterapia klasyczna polega na poddawaniu partii ciała pacjenta działaniu pola magnetycznego o relatywnie dużej indukcyjności (rząd wielkości kilkudziesięciu militesli - to około 1000x silniejsze pole niż magnetyzm ziemski).

W latach 90tych pojawiła się nowa forma terapii polem magnetycznym. To magnetostymulacja, czyli oddziaływanie polem na poziomie porównywalnym z ziemskim, ale pod względem kształtu impulsu, wzorca częstotliwości optymalnie dopasowanym do naturalnych potrzeb organizmu człowieka.

Magnetostymulacja działa jak energetyczny "suplement diety". To metoda zorientowana nie na walkę z objawami chorób, ale na wspomaganie procesów samoleczenia w organiźmie. Najlepiej sprawdza się jako terapia domowa, stosowana w sposób regularny i trwały.

W zasadzie każde źródło pola magnetycznego o niskim natężeniu może być użyte do magnetostymulacji. Istnieją magnetyczne bransoletki, płytki noszone w kieszeniach, materace z wszytymi magnesami etc. Tak naprawdę na uwagę zasługują jedynie urządzenia, które generują pola impulsowe o odpowiednich parametrach. Na rynku jest ich kilka, niektóre z nich są dostępne dla użytkowników domowych.

Dariusz Młynarski Doradca ds. Produktów Zdrowotnych Neovita Wellness Portal Dla zdrowia - sklep Magnetoterapia BEMER Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Nieprzerwana Wojna Światów - człowiek kontra mikroby.

Nieprzerwana Wojna światów - człowiek kontra mikroby.

Autor: Kamil Fudali

Dla wielu wojna kojarzy się z armią, wojskiem, karabinem i pojazdami pancernymi. Nie zdajemy sobie sprawy jak ogromne żniwo zbiera niewidzialny wróg jakim są bakterie czy wirusy - to nieustanna wojna światów która nigdy się nie skończy.

Przebieg ludzkiej historii był kształtowany w takim samym stopniu przez mikroby, co przez polityków, żołnierzy i wielkich myślicieli, takich jak Arystoteles czy Darwin. Sama ospa prawdopodobnie odebrała życie większej liczbie ludzi niż jakakolwiek inna choroba w historii naszego gatunku Tyfus panujący wśród żołnierzy był decydującym czynnikiem w odwrocie Napoleona spod Moskwy w 1812 roku, angielskiej wojnie domowej i wielu innych ważnych bitwach europejskich (II wojna światowa była pierwszym poważnym kataklizmem, w którym więcej żołnierzy zginęło w bitwach niż od chorób zakaźnych Keats, George Orwell i Vivien Leigh to tylko kilka spośród sławnych postaw, które zmarły przedwcześnie na gruźlicę. Dzisiaj zaś tacy masowi mordercy, jak AIDS i malaria, dewastują gospodarki krajów rozwijających się - nie bez konsekwencji dla reszty świata.

Wojna z zakażeniami nigdy się nie skończy. Ostatnie dane ogłoszone przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) wskazują, że w 1995 roku 17 milionów ludzi - większość z nich to dzieci - zmarło na choroby zakaźne. Na pierwszym miejscu plasuje się zapalenie płuc, które spowodowało 4 miliony zgonów, potem gruźlica i malaria - po 3,1 miliona zgonów. Cholera, tyfus i czerwonka łącznie są odpowiedzialne za śmierć kolejnych 3 milionów, a wirusowe zapalenie wątroby typu B, HIV/AIDS i odra były przyczyną kolejnych 3 milionów zgonów. Wreszcie, milion osób straciło życie z powodu tężca, kokluszu i pasożytów jelitowych.

Rozkład chorób zakaźnych na świecie zmienia się nieustannie - także, dlatego, że od czasu do czasu pojawiają się nowe choroby, a stare wracają. WHO szacuje, ze w ciągu ostatnich 20 lat pojawiło się, co najmniej 30 nowych chorób. Niektóre z ważniejszych to: gorączka, Ebolo, która pojawiła się w 1976 roku; AIDS, o którym pierwsze raporty opublikowano we wczesnych latach 80.; Wirusowe zapaleniu wątroby typu C w 1989 roku i zakażenie, Legionella z roku1977. W Wielkiej Brytani wystąpiła zaś nowa postać choroby Creutzfeldta-Jakoba (CJD) najwyraźniej przeniesionej z bydła na ludzi. Gruźlica i malaria - dwa „stare" schorzenia, o których myślano, że są kontrolą - znowu zbierają żniwo, w Europie Wschodniej natomiast ponownie pojawiła się błonica. Stosuje się wiele preparatów aby temu zaradzić. Od specyficznych szczepionkę po standardowe preparaty anty pasożytnicze jak chociażby paraprotex. Niektóre choroby zakaźne są jednak w odwrocie. W 196 roku WHO ogłosiła, że świat uwolnił się od ospy dzięki masowej akcji szczepień. Ostatni przypadek ospy zanotowano w 1978 roku - co dziwne, w Wielkiej Brytan", gdy fotograf medyczny Janet Parker zmarła po zakażeniu się wirusem z próbki laboratoryjnej. Rok wcześniej etiopski kucharz Mao Moallin był ostatnią osobą, która zaraziła się ospa normalną drogą. Teoretycznie jednak ospa może powrócić na scenę, ponieważ zapasy wirusa nadal istnieją, przychów w laboratoriach badawczych w Stanach Zjednoczonych. W ostatnich latach zgromadzenie WHO dyskutowało, czy nie powinno się zniszczyć tych zapasów, aby mieć pewność, że ludzkości nie grozi powrót tej choroby. Byłoby to pierwsze celowe unicestwienie naturalnego organizmu. Jak dotąd ten wyrok śmierci kilkakrotnie odraczano; ostatnie plany przewidywały zniszczenie wirusa 30 czerwca 1999 roku Wirus ten „żyje” w tym sensie, ze poznano sekwencję jego genomu - sumy jego materiału genetycznego - i sklonowano go. Wydaje się, że mamy już wystarczającą wiedzę na temat tego wirusa i me ma konieczności dalszych studiów nad nim.

Zakażenie nitkowcem podskórnym (Drncunvulux medinensis) - pasożytniczą chorobą tropików, najprawdopodobniej podzieli los ospy. Inne choroby zakaźne z listy WHO przewidziane do unicestwienia to polio, odra, trąd, koklusz i ślepota rzeczna, czyli tropikalna choroba powodowana przez pasożyty. Zgodnie z ostatnimi danymi powinniśmy byli pozbyć się Polio do 2005. Później, podobnie jak w przypadku ospy, WHO zniszczy samego wirusa. Potem, prawdopodobnie przed rokiem 2010. powinna przyjść kolej na odrę

wirusy, bakterie, paraprotex, zakażenia, wojna z bakteriami, wojna z wirusami, calivita

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

16 marca 2018

W jaki sposób zadbać o zdrowie dziecka

Autor: Ulryk Wilk

Spośród wielu wartości dla każdego rodzica najważniejszą jest zdrowie jego dziecka Każdorazowo choroba dziecka ma znaczący wpływ na zmianę trybu życia wszystkich członków rodziny. wszyscy członkowie rodziny angażują się w chorobę dzieląc między siebie obowiązki takie jak podawanie leków czy wizyty u pediatry.

Każdy z rodziców powinie nauczyć się przede wszystkim rozpoznawać różnego rodzaju sygnały dawane przez dziecko oraz objawy pojawiające się w wyniku wystąpienia konkretnych chorób u dziecka. Niezbędna jest również podstawowa wiedz na temat profilaktyki i zapobiegania występowaniu chorób u dzieci jak również wiedza na temat koniecznych do podjęcia działań w wypadku wystąpienia choroby. Nie oznacza to, że rodzic powinien w całości zastąpić lekarza. Wizyty u pediatry są niezbędne. Do rodzica należy wiedzieć kiedy należy udać się do lekarza.

Do najbardziej powszechnych niepokojących sygnałów dawanych przez dziecko należą przede wszystkiemu jego ciągły, trudny do uspokojenia płacz, brak snu i brak apetytu a także skrajne zachowania dziecka takie jak apatia lub nadmierne pobudzenie. Zagrożone zdrowie dziecka mogą sygnalizować również takie objawy jak bóle, gorączki, nadmierne pocenie się oraz dreszcze.

Rozpoznawanie dolegliwości dziecięcych

W związku z niemożliwością werbalnej komunikacji objawów chorób różnego rodzaju przez dziecko konieczna jest obserwacja zachowań, które mogą odbiegać od normy. Do najczęstszych dolegliwości dziecięcych są różnego rodzaju bóle takie jak ząbkowanie, zapalenie ucha środkowego, kolka jelitowa jak również bóle pourazowe. Każda z tych dolegliwości wywołuje ból jednakże są one komunikowane przez dziecko w inny sposób.

Bolesne ząbkowanie sygnalizowane jest przez dziecko poprzez wkładanie do buzi przez dziecko różnych przedmiotów w tym również rączek do buzi. Konieczne jest przede wszystkim z zapobieganie, aby dziecko wkładało brudne przedmioty ponieważ skutkować to może wystąpieniem groźnych infekcji.

Podczas wystąpienia u dziecka zapalenia ucha środkowego można zaobserwować między innymi takie zachowania jak pocieranie główką o podłoże, częste kierowanie rączek w stronę uszu oraz nadmierny i nieostający płacz. Do charakterystycznych objawów tej choroby należą wysoka, sięgająca 40 stopni Celsjusza gorączka oraz wymioty. Nieodpowiednio leczone zapalenie ucha środkowego prowadzić może do występowania groźnych dla zdrowia dziecka powikłań.

Bardzo często występującą dolegliwością dziecięcą jest kolka jelitowa. Przyczyna jej występowania nie jest znana. Pojawia się najczęściej w drugim lub trzecim tygodniu życia dziecka i znika w okolicach 4 miesiąca. Najczęściej obserwowanymi zachowaniami dziecka towarzyszącymi kolce jelitowej są nieustający, trudny do uspokojenia płacz oraz podkurczanie przez dziecko nóżek i napinanie brzuszka. Aby złagodzić ból dziecka należy podawać mu przede wszystkim leki uspokajające oraz leki rozkurczające jelita. Ich dobór oraz sposób podawania i dawkowanie powinny być konsultowane z lekarzem.

Bardzo często u dziecka szczególnie w okresie nauki chodzenia mogą pojawić się dolegliwości pourazowe. W przypadku takiego urazu należy przede wszystkim zachować spokój i nie pokazywać nadmiernych emocji. Dziecko znacznie łatwiej się wtedy uspokaja. W przypadku pojawienia się takich objawów u dziecka jak obrzęk lub opuchlizna a także wymioty i omdlenia konieczna jest wizyta u lekarza.

Najczęstsze choroby dziecięce

Dzieci są szczególnie podatne na choroby i bardzo często chorują. Wynikać to może z dwóch faktów. Pierwszym z nich jest brak wrodzonej odporności na choroby. Druga przyczyną częstych zachorowań jest częsty kontakt dziecka z rówieśnikami, podczas zabawy na podwórku czy też w żłobku lub przedszkolu wystarczy jedno chore dziecko aby zarazić większą grupę. Najczerwieńszymi chorobami dziecięcymi są angina, krztusiec, odra, oraz ospa wietrzna. Podobnie jak powyżej wymienionych dolegliwości wywołanych bólem dziecięce choroby różnią się od siebie objawami.

Angina charakteryzuje się przede wszystkim wysoką gorączką, bólami głowy oraz trudnościami oraz bólem podczas przełykania co skutkuje niechęcią dziecka do jedzenia. Powiększone są również węzły chłonne w okolicach żuchwy.

Krztusiec zwany również kokluszem charakteryzuje się przede wszystkim objawami przeziębienia we wczesnym stadium choroby natomiast nieustającym kaszlem dziecka, krwawieniem w okolicach dziąseł oraz wymiotami w późniejszych stadiach choroby. Krztusiec jest przenoszony drogą kropelkową. W celu zapobiegnięcia jego wystąpienia dziecko szczepione jest 3 dawkami szczepionek w drugim, pomiędzy trzecim a czwartym, oraz w piątym miesiącu życia.

Odra charakteryzuje się przede wszystkim katarem, suchym kaszlem, wysoką gorączką oraz wysypka na całym ciele. Jest to choroba wirusowa przenoszona droga kropelkową, którą dziecko może się bardzo łatwo zarazić. Powikłania tej choroby mogą prowadzić do innych groźnych dolegliwości jak na przykład zapalenie ucha środkowego lub zapalenie płuc. Dziecko w trakcie choroby powinno być izolowane.

W przypadku ospy wietrznej pojawiającymi się objawami są przede wszystkim swędząca wysypka gorączka, bóle gardła i mięśni. Choroba ta rozprzestrzenia się bardzo szybko drogą kropelkową lub dotykową. Podczas ospy wietrznej należy poświęcić szczególną uwagę temu aby dziecko nie rozdrapywało pojawiających się na skórze pęcherzyków ponieważ może to prowadzić do groźnych infekcji skóry oraz powstawania brzydkich blizn.

Zdrowie dziecka jest najważniejsze dlatego też każdy rodzic powinien potrafić rozpoznać kiedy jego pociecha cierpi. Podczas podejrzeń choroby należy podejmować niezbędne kroki a przede wszystkim skontaktować się z lekarzem.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.