10 listopada 2018

Domowe sposoby na katar - leczenie i zapobieganie

Domowe sposoby na katar - leczenie i zapobieganie


Autor: Dr Grand


Katar, inaczej nieżyt nosa, to zapalenie błony śluzowej nosa z charakterystycznym wyciekiem nadmiaru wydzieliny. Objawia się zatkaniem, kichaniem, zaczerwienieniem i podrażnieniem nosa.


Najczęstszą przyczyną kataru jest przeziębienie lub alergia (sezonowy katar sienny lub całoroczny nieżyt nosa). W alergii śluzówka nosa staje się nadwrażliwa na substancje zwane alergenami, tj. pyłki roślinne lub roztocza kurzu.

Katar sienny
Katar wywołany pyłkami roślinnymi (trawy, drzewa, krzewy, chwasty i kwiaty) lub grzybami pleśniowymi to reakcja alergiczna o charakterze sezonowym, określana jako katar sienny. Zwykle rozpoczyna się na początku czerwca i dotyczy 2-10% populacji (w Polsce 5-15%). Może rozwinąć się u każdego, w każdym momencie życia, jednak najczęściej rozpoczyna się w wieku 10 lat.
Dolegliwość utrzymuje się tak długo, dopóki występują pyłki i pleśń: pyłki traw pojawiają się od maja do sierpnia, pyłki drzew kwiecień-lipiec, chwastów późnym latem, krzewów lipiec-październik, zarodniki pleśni czerwiec-wrzesień.

Katar całoroczny
Wywołują go alergeny, tj. pierze, sierść zwierząt, roztocza kurzu, pokarmy (np. mleko, jajka, zboża, orzechy) lub leki (np. aspiryna). Przewlekłe przekrwienie śluzówki nosa może spowodować blokadę trąbki słuchowej Eustachiusza, co uniemożliwia prawidłowy drenaż ucha i wywołuje zaburzenia słuchu, zwłaszcza u dzieci. Najczęstsze powikłania przewlekłego kataru alergicznego to zapalenie zatok obocznych nosa oraz polipy, czyli narośla w przewodzie nosowym.

Objawy kataru:
- szkliste i zaczerwienione oczy, uczucie piasku pod powieką, bolesność, świąd i obrzęk spojówek;
- kichanie (niezaraźliwe), zatkany i swędzący nos, ból głowy wywołany zatkaniem zatok;
- świszczący oddech i uczucie ciasnoty w klatce piersiowej;
- ból gardła i kaszel wywołany spływaniem nadmiaru wydzieliny do gardła.

Aby zrozumieć, skąd bierze się tyle płynu w nosie, trzeba poznać jego funkcję. W ciągu dnia przez nos dorosłego człowieka przechodzi prawie 9000 litrów powietrza. Nawet najbardziej zimne i suche powietrze musi podczas wędrówki przez górne drogi oddechowe (20cm) zostać ogrzane do 37°C i całkowicie nawilżone. Nie wystarczające ogrzanie lub nawilżenie uszkadza tkankę płuc. Skuteczność nawilżenia zależy m.in. od pracy gruczołów błony śluzowej nosa i zatok przynosowych. Dziennie muszą one wyprodukować około 2 litrów wydzieliny.
W zwykłych warunkach śluz spływa przez tylne nozdrza do gardła i jego nadmiar jest usuwany przez rzęski śluzówki gardła i górnych dróg oddechowych. Dzięki nim w nosie i gardle nie pozostają drobiny ciał obcych. Jednak najczęściej zimą, śluz wysycha i staje się lepki, co spowalnia ruch rzęsek (wirusy mogą je unieruchomić). Gdy ruch rzęsek ustaje, wydzielina zaczyna gromadzić się wokół tylnych ujść nosowych, na tylnej ścianie gardła. Wraz ze zwiększoną gęstością wydzieliny, pojawia się wrażenie jej zalegania.

Domowe sposoby na katar, czyli jak rozrzedzić gęsty śluz i zmniejszyć jego ilość, nie wysuszając górnych dróg oddechowych.

▼ Sposoby usuwania wydzieliny (smarków) ▼

Regularne smarkanie. Wydmuchiwanie nosa zmniejsza ilość wydzieliny, jednak nie należy przesadzać. Nie wolno umieszczać np. wacików w nosie, aby wchłaniały nadmiar śluzu.

Płukanie nosa wodą z solą przy pomocy gumowej gruszki. 1/2 łyżeczki soli należy rozpuścić w szklance ciepłej wody - nadciśnieniowcy powinni użyć 1/3 łyżeczki soli. Alternatywą jest gotowa sól fizjologiczna dostępna w aptekach. Następnie gruszką nabiera się roztwór, a jej końcówkę umieszcza się w nozdrzu. Teraz należy odchylić głowę do tyłu, a gruszkę ustawić pod kątem prostym do twarzy, czyli równolegle do podniebienia. Finalnie trzeba wciągnąć głęboko powietrze, by zassać roztwór do jamy nosa i powtórzyć operacje z drugim nozdrzem.
Na początku zabieg ten może być nieprzyjemny, ale szybko nabiera się wprawy. Na końcu wydmuchuje się nos, by pozbyć się nadmiaru wody. Eksperci zalecają przepłukiwanie nosa 3 razy dziennie, nawet przez 5 dni w razie potrzeby. Zabieg należy przeprowadzać z największą ostrożnością, gdyż nieumiejętne użycie gruszki grozi uszkodzeniem splotu Kiesselbacha i groźnym krwotokiem z nosa.

Woda morska lub roztwór soli morskiej w formie sprayu to wygodny sposób oczyszczania nosa z nadmiaru wydzieliny. U dzieci poniżej 2 roku życia zaleca się stosowanie kropli.

Neti, czyli mały czajniczek z długim dziobkiem, jest wykorzystywany przez Joginów, którzy przy jego pomocy płuczą przewody nosowe słoną wodą. Należy wlać do naczynka pół szklanki ciepłej osolonej wody - roztwór powinien mieć smak łez. Trzymając głowę nad umywalką, należy umieścić dziobek w jednym nozdrzu i wlać zawartość neti, płyn powinien wypłynąć przez drugie nozdrze. Zabieg należy powtórzyć z drugim nozdrzem, a na koniec trzeba energicznie wydmuchać nos.
Wyznawcy jogi regularnie stosują tę metodę, zapobiegając zakażeniom zatok bocznych nosa wywołanych głównie przez zatkanie. Wierzą, że usuwanie zaschniętego śluzu z dróg oddechowych wzmaga siły życiowe organizmu, co jest faktem, gdyż swobodniejszy przepływ powietrza to lepsze dotlenienie.

Odsysarki - aspiratory. Katar u niemowląt i noworodków wymaga stałego usuwania nadmiaru śluzu. Ze względu na swój wiek, niemowlak nie jest w stanie samodzielnie się wysmarkać czy przepłukać nos. Pomocnym i prostym urządzeniem jest odsysarka do nosa złożona z pojemniczka i rurki. Zaokrągloną końcówkę pojemnika wkłada się delikatnie w jedno nozdrze pociechy, a przez rurkę mocno ssa - oczywiście nie ma możliwości przedostania się wydzieliny do ust. Na rynku dostępne są także wygodne elektroniczne odsysarki (gruszki automatyczne).

Płukanie gardła wodą z solą. Receptura roztworu jak przy płukaniu nosa gumową gruszką. Zabieg ten ułatwia odkrztuszanie wydzieliny z gardła.

Inhalacje na katar parą wodną, z dodatkiem olejku eterycznego lub naparu ziołowego z macierzanki, rumianku, szałwii czy pędów sosny skutecznie udrożniają przewód nosowy. Warto je stosować rano i wieczorem jako uzupełnienie lub zamiast płukania. Przykładowe przygotowanie inhalacji eterycznej: 8-20 kropli olejku np. eukaliptusowego lub sosnowego na szklankę wrzątku. Przed zastosowaniem inhalacji z olejkiem, szczególnie u dzieci i osób przewlekle chorych, trzeba zapoznać się z dołączoną ulotką i wykluczyć ewentualne przeciwwskazania. Warto ułatwić sobie stosowanie inhalacji poprzez zakup inhalatora. Wskazane olejki oprócz sosnowego i eukaliptusowego: cedrowy, cytrynowy, sandałowy, bazyliowy, geraniowy, anyżowy, tymiankowy oraz pichtowy z jodły syberyjskiej. Olejki eteryczne i napary ziołowe można także dodawać do kąpieli.

Nalewka ze szwedzkich ziół. Należy nasączyć nalewką wacik i wąchać go przez kilka minut 1-3 razy dziennie.

▼ Wskazówki ogólne ▼

Relaks. Stres i napięcie emocjonalne są powiązane z przewlekłymi schorzeniami nosa. Zadanie utrzymywania w zdrowiu śluzówki nosa kontroluje układ przywspółczulny, który jest szczególnie podatny na stres różnego rodzaju - bywa, że napięcie nasila produkcję płynu. W tym przypadku pomaga np. progresywna relaksacja mięśni, kąpiel mikrobąbelkowa lub medytacja.

Nawilżacz jest szczególnie wskazany zimą, gdy działa centralne ogrzewanie. Jego stosowanie zapobiega wysychaniu śluzówek. Nawilżacz należy wypełniać wodą destylowaną, by uniknąć zanieczyszczeń i myć raz w tygodniu wodą z octem, aby nie dopuścić do rozwoju pleśni.

Przed snem warto podreptać w zimnej wodzie z nogami zanurzonymi do połowy łydek przez 1-3 minuty. Po zabiegu należy rozgrzać stopy i wskoczyć do łóżka. Następnie trzeba położyć gorący kompres na twarz (lub poduszkę rozgrzewającą), posmarować maścią propolisową nasadę nosa, skronie, kark i zakroplić nos kilkoma kroplami soku z cytryny.

Kąpiel napotna w wodzie o temperaturze 38°C z dodatkiem soli jest pomocna zwłaszcza u małych dzieci. Po kąpieli należy zawinąć ciało w ręcznik i położyć się do łóżka, a po 15 minutach natrzeć ciało chłodną wodą (25°C).

Kąpiel mikrobąbelkowa. Powstająca podczas takiej kąpieli mgiełka charakteryzuje się szerokimi właściwościami terapeutycznymi, w tym wspomagającymi leczenie kataru:
• rozrzedza zalegający śluz i nawilża wyschniętą śluzówkę;
• zapewnia stan głębokiej relaksacji, co sprzyja stabilizacji układu przywspółczulnego, który odpowiada za stan śluzówki;
• pękające mikrobąbelki wykonują unikalny mikromasaż i rozgrzewają, zapewniając długotrwałe uczucie ciepła wewnętrznego;
• dodanie do kąpieli wspomnianych soli, naparów ziołowych czy olejków eterycznych dodatkowo nasila proces oczyszczania nosa.

Oliwka czosnkowa. Trzeba usmażyć miazgę czosnkową z oliwką w równych proporcjach i otrzymaną masę wcierać w kręgosłup i plecy.

Leki antyhistaminowe mogą być pomocne w każdym rodzaju nieżytu nosa, ale są najszerzej stosowane w przypadkach o podłożu alergicznym - zapobiegają kichaniu i słabo przeciwdziałają wyciekowi. Antyhistaminki starej generacji wywoływały senność, natomiast ich nowoczesne formy już nie działają na ośrodkowy układ nerwowy i mają słabsze działanie wysuszające. Według specjalistów skuteczniejsze są środki obkurczające miejscowo lub doustnie.

Indian Hopi to świece do oczyszczania uszu. Są pomocne szczególnie przy przewlekłym katarze, gdy nadmiar wydzieliny zatyka ucho i uniemożliwia jego prawidłowy drenaż.

Katar i zgaga. Kaszel towarzyszący przewlekłemu nieżytowi nosa i ściekaniu wydzieliny do gardła może być objawem choroby żołądka, tzw. refluks żołądkowo-przełykowy. Charakteryzuje się on przewlekłym, głównie nocnym kaszlem oraz zgagą.

Stężenie estrogenu ma istotny wpływ na błonę śluzową jamy nosa. Zwiększenie ilości tego hormonu w organizmie może spowodować rozrost śluzówki nosa i wzmożoną produkcję wydzieliny. Kobiety zażywające pigułki antykoncepcyjne i cierpiące na przewlekły katar powinny poradzić się ginekologa - może warto zmienić metodę.

Sposoby na katar sienny, czyli jak zabezpieczyć się przed pyłkami:
• Jazda samochodem z zamkniętymi oknami,
• Zamykanie okna w sypialni na noc,
• Unikanie spacerów na wsi, szczególnie w letnie popołudnie, gdy pyłki opadają na ziemię.

▼ Co jeść i pić? ▼

Podaż dużej ilości płynów ułatwia rozpuszczanie śluzu zalegającego w gardle i nosie. Dobrym sposobem jest herbata z cytryną i miodem lub ciepła woda z cytryną, gdyż dodatkowo łagodzą podrażnienie gardła i kaszel.

Wyciąg z jeżówki (echinacea) i dodatkowa suplementacja witaminą C to doskonałe leczenie uzupełniające. Nie wolno podawać dużych dawek witaminy C dzieciom poniżej 12 roku życia.

Mieszanka ziołowa na katar - 1 łyżeczka na 1 szklankę wrzątku, parzyć 30 minut, pić 2-3 razy dziennie: owoc róży (100g), kora wierzby, kwiat lipy (po 50g), kwiat bzu czarnego (lub syrop), słonecznik (po 20g), ziele wiązówki (10g).

Napary z owocu maliny (lub syrop), jeżyny i/lub berberysu, wąchanie obranego czosnku, ssanie kitu pszczelego, picie soku z chrzanu, spożywanie pyłku kwiatowego także wspomaga leczenie kataru.

Pokrzywa jest znana ze swych właściwości przeciwalergicznych, dlatego napary przygotowane na jej bazie łagodzą katar alergiczny.

▼ Czego nie wolno? ▼

Ostre przyprawy STOP. Drażniące dodatki typu ostra papryka czy curry mogą doprowadzić do przewlekłego podrażnienia nosa.

Mleko STOP. Niektórzy dietetycy twierdzą, że przetwory mleczne, z lodami włącznie, pobudzają wydzielanie śluzu. Krowie mleko zawiera dużo cukru zwanego laktozą, który jest dobrą pożywką dla bakterii i pleśni w gardle oraz w przewodzie pokarmowym. Nadmierny wzrost tych drobnoustrojów może osłabiać układ odpornościowy.

Papierosy STOP i unikanie zadymionych pomieszczeń. Dym tytoniowy nasila produkcję wydzieliny, utrudniając pracę rzęskom.

Nie wolno nadużywać leków obkurczających błonę śluzową, tj. kropli lub sprayów do nosa. Ich stosowanie jest skuteczne tylko przez kilka dni w ostrej fazie infekcji, a ich nadużycie może wywołać nawrót dolegliwości ze zdwojoną siłą, tzw. polekowy nieżyt nosa lub nieżyt naczynioruchowy nosa. Ich działanie polega na zmniejszeniu ilości wydzieliny, obrzęku śluzówek oraz uczucia zatkania nosa.

Uwaga na leki. Niektóre nowe specyfiki przeciw nadciśnieniu mogą wywoływać u niektórych osób objawy przypominające przewlekły katar. Przyczyną jest przekrwienie śluzówki nosa wywołane przez te leki.

PORADA LEKARSKA
Gdy objawy kataru alergicznego są szczególnie ciężkie, miejscowe leczenie steroidami jest uzasadnione. Wówczas stosuje się małe dawki glikokortykosteroidów (leki na receptę w postaci sprayu lub kropli). Są one najskuteczniejsze w połączeniu z przeciwhistaminowymi lekami nowej generacji.
W celu odczulenia alergików cierpiących na alergiczny nieżyt nosa, stosuje się zastrzyki podskórne z coraz większymi dawkami roztworu alergenowego pyłków. Zazwyczaj jest to 10-12 wstrzyknięć w ciągu roku.


Więcej, w tym szczegółowe rekomendacje > LeczeniePRO.pl - Katar

Polub edukacyjny fanpage o zdrowiu > Facebook.com/Leczeniepropl

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Ból ucha - domowe sposoby leczenia

Ból ucha - domowe sposoby leczenia


Autor: Dr Grand


Ból ucha może obejmować jego część wewnętrzną lub zewnętrzną (kanał słuchowy i małżowina), może być łagodny, silny, piekący, pulsujący, kłujący lub tępy. Ból ucha rozpoczyna się nagle lub stopniowo narasta, może być także bólem przeniesionym z gardła lub szczęki.


Zatkana trąbka Eustachiusza (łącząca tylną część gardła z uchem środkowym) to najczęstszy powód bólu ucha u dzieci i dorosłych. Sprzyja temu przeziębienie, zapalenie zatok bocznych nosa lub alergia.

Mechanizm wywołujący ból ucha z powodu jego zatkania

Dzień: głowa pozostaje w pozycji pionowej, wydzielina z trąbek Eustachiusza swobodnie spływa do gardła; w dzień jesz i pijesz, wykonując ruch połykania i żucia, co łączy się z kurczeniem mięśni wokół tych przewodów, otwieraniem ich ujść i w konsekwencji przechodzeniem powietrza do ucha środkowego.
Noc: podczas snu jest inaczej - zostaje przerwany naturalny odpływ wydzieliny, ruch połykania jest rzadszy i do ucha środkowego dochodzi mniej powietrza; znajdująca się tam ilość zostaje stopniowo wchłonięta - powstałe podciśnienie prowadzi do wciągania do wewnątrz błony bębenkowej i w środku nocy budzi okropny ból ucha.

Chorobowe przyczyny bólu ucha (kolejność w/g najczęstszych)
- ostre zapalenie ucha środkowego: ból nie zwiększa się podczas pociągania za małżowinę; może wystąpić wyciek z ucha, gorączka i głuchota chorego ucha
- zakażenie kanału słuchowego: ból ucha nasila się podczas pociągania za małżowinę; często pojawia się wyciek z ucha i niewielkie upośledzenie słuchu
- czyrak kanału słuchowego: silny ból, który rośnie ciągnąc za małżowinę; może pojawić się wydzielina
- uraz i ciało obce (np. woskowina): ból podczas pociągania za małżowinę; głuchota, czasami wyciek; popularny problem u małych dzieci i u osób stosujących waciki do uszu
- choroby gardła: ból nasila się podczas przełykania; obrzmienie podżuchwowych węzłów chłonnych; najczęstsze przyczyny: zapalenie migdałków, zapalenie gardła lub ropień okołomigdałkowy
- zmiany ciśnienia atmosferycznego podczas lotu lub głębokiego nurkowania
Inne przyczyny bólu ucha: nieprawidłowości stawu żuchwowego, ropień okołozębowy, wklinowany ząb trzonowy, wyprysk lub łojotokowe zapalenie skóry kanału usznego, ból nerwu czaszkowego (neuralgia nerwu trójdzielnego), zapalenie stawów kręgosłupa szyjnego, łagodny guzek produkujący woskowinę (perlak), rak, pęknięta błona bębenkowa, włos w przewodzie słuchowym, zjawisko bólu z odniesienia lub bólu rzutowanego, czyli ból którego źródło tkwi w innym miejscu np. boli ucho a chore są zęby, migdałki, gardło, język czy szczęki.

Każdy ból ucha to bezwzględny powód wizyty u lekarza, jednak niebywała bolesność tego schorzenia skłania do poznania skutecznych sposobów łagodzenia bólu:

Lepiej siedzieć niż leżeć. Już po kilku minutach przebywania w pozycji wyprostowanej zmniejsza się obrzęk i zaczyna odpływać wydzielina z trąbek Eustachiusza. W nocy należy wyżej ułożyć głowę.

Ogrzewanie bolącego ucha elektryczną suszarką do włosów - w odległości 45-60cm kieruj strumień ciepłego powietrza w stronę ucha.

Samodzielna diagnoza. Zapalenie ucha zewnętrznego (np. ucho pływaka) czy środkowego (najczęściej wynik zakażenia)? Złap małżowinę uszną i spróbuj ją poruszać - jeśli ból się nasila chodzi o zewnętrzne zakażenie.

Olejek o temperaturze ciała. Do naczynia z wodą włóż buteleczkę z olejkiem dla dzieci lub innym olejem mineralnym. Gdy nabierze on właściwej temperatury (kontroluj termometrem), zakropl bolące ucho jedną lub dwoma kroplami - to powinno złagodzić ból. Uwaga! Zabieg jest zakazany, gdy istnieje podejrzenie pęknięcia lub przebicia błony bębenkowej.

Żucie gumy lub ssanie cukierka to znany i sprawdzony sposób udrażniania uszu podczas lotu, ale może pomóc także w nocy podczas napadu bólu. Żucie uruchamia mięśnie żuchwy i wspomaga otwarcie ujść trąbek Eustachiusza.

Ziewanie. W tym odruchu napinają się mięśnie regulujące otwieranie trąbek Eustachiusza skuteczniej niż przy poprzednim sposobie.

Zatkaj nos, gdy ból uszu pojawia się podczas lotu na dużej wysokości. Nabierz powietrza do ust i wykorzystując mięśnie policzków i gardła, spróbuj podnieść ciśnienie w gardle, tak jakbyś próbował/a pokonać opór palców zaciskających nos. Odgłos puknięcia to znak, że doszło do wyrównania ciśnienia po obu stronach błony bębenkowej.

Nie śpij w czasie lądowania (obniżania wysokości) ponieważ we śnie ruchy połykowe występują rzadziej. U osoby śpiącej podczas schodzenia samolotu w dół dochodzi do naruszenia równowagi ciśnień między uchem a ciśnieniem zewnętrznym, co wywołuje ból.

Leki obkurczające błony śluzowe np. ksylometazolina. Zmniejszają obrzęk błon śluzowych noso-gardła umożliwiając otwarcie ujść gardłowych trąbek słuchowych. Najlepiej zakraplać nos godzinę przed lądowaniem lub przed snem gdy nos jest zatkany.

Luźne nurkowanie. Nie wolno korzystać z bardzo szczelnych zatyczek do uszu i kombinezonów do nurkowania z kapturem ściśle przylegającym do głowy. Utrudnia to wyrównanie ciśnienia na niskiej głębokości.

Uważaj na ból. Jeśli nic nie pomaga, lepiej zrezygnuj z podróży samolotem lub z nurkowania.

Leki przeciwbólowe tj. aspiryna (nie dla dzieci!), paracetamol oraz ibuprofen to dobry sposób na złagodzenie bólu przed wizytą u lekarza.

Skuteczna natura na zatkane uszy. Pierwszy raz zastosowałem ten sposób ponad roku temu, gdy dopadł mnie ból ucha i reszta komplikacji. Lekarz zabronił mi używania wacików i przepisał jakiś olejek do zakraplania. Pomogło, ale jak teraz wyczyścić ten bajzel? ;) Poszukałem i znalazłem - chińskie świece do uszu - przetestowałem i... szczerze polecam. Dodam, że sprawa działa się w Anglii - tam były chińskie, w Polsce znalazłem to samo cudo, ale są indiańskie :) Leczenie jest przyjemne i polega na zasadzie działania komina - nie jest to zwykła świeczka lecz nasiąknięty parafiną materiał zwinięty w rulonik z jednej strony wężej niż z drugiej. Węższą stronę wkłada się do ucha i zapala drugą stronę świecy. Palący się ogień potrzebuje tlenu, który zassysa z dołu świeczki włożonej do ucha, dzięki czemu ucho zostaje delikatnie i precyzyjnie wyczyszczone z zanieczyszczeń.


Więcej, w tym szczegółowe rekomendacje > Ból ucha

Polub edukacyjny fanpage o zdrowiu > Facebook.com/Leczeniepropl

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Kiertaż w stomatologii

Kiertaż w stomatologii


Autor: johnny


Zabieg kiretażu wprowadzony w leczeniu kieszonek przez Riggsa w 1867 roku polegał na wyskrobaniu (wyłyżeczkowaniu) ziarniny ze ścian i dna kieszonek. Wynikiem tego zabiegu było bliznowate obkurczenie się kieszonek, których wnętrze od brzegu dziąsła aż do jej dna pokryte było nabłonkiem.


Zabieg kiretażu wprowadzony w leczeniu kieszonek przez Riggsa w 1867 roku polegał na wyskrobaniu (wyłyżeczkowaniu) ziarniny ze ścian i dna kieszonek. Wynikiem tego zabiegu było bliznowate obkurczenie się kieszonek, których wnętrze od brzegu dziąsła aż do jej dna pokryte było nabłonkiem.

Nieco odmienną technikę przeprowadzenia zabiegu w drugiej połowie XX wieku podali Kostlan i Śkach ścinając podczas zabiegu, dodatkowo, wolny brzeg dziąsła. Wykonując kiretaż ze ścięciem brzegu dziąsła, należy najpierw dokonać ścięcia, a dopiero później skrobania kieszonki. Z ich obserwacji wynikało, iż ten sposób zabiegu przyczynia się do zmniejszenia głębokości powstałej po zabiegu „nowej" kieszonki (opóźnienie wrastania nabłonka).

Obecnie kiretaż rozumiany jest jako zabieg, który polega na usunięciu patologicznie zmienionego nabłonka wewnętrznej ściany kieszonki przyzębnej, resztek kamienia i zasiedlonego bakteriami oraz endotoksyną cementu korzeniowego i tkanki ziarninowej.


I KIRETAŻ ZAMKNIĘTY Kiretaż klasyczny, zamknięty jest stosowany w kieszonkach przyzębnych, najczęściej do 5-6 mm głębokości, gdzie możliwa jest „na ślepo" penetracja narzędzia do dna kieszonki i profesjonalne opracowanie korzenia zęba. Zabieg przeprowadza się z użyciem kirety uniwersalnej i Gracey w znieczuleniu w obrębie 4-6 zębów; po uprzednio wykonanym usunięciu złogów nad- i pod-dziąsłowych. Kiretaż po strome mezjalnej wymaga użycia kirety Gracey 11-12, natomiast po stronie dystalnej zęba kirety 13-14. Czynności zabiegowe w kiretażu zamkniętym należy rozpocząć od oczyszczenia (opracowania) cementu korzeniowego z jego uszkodzonej powierzchni oraz z bakterii, a głównie z luźno związanej z nim endotoksyny pozostawiając powierzchnię cementu gładką. Po przepłukaniu kieszonki roztworem soli fizjologicznej, tępo zakończoną igłą z otworami bocznymi, usuwa się także kiretą Gracey zmieniony zapalnie nabłonek wewnętrznej ściany kieszonki przyzębnej oraz ziarninę z jej dna, ochraniając dziąsło od strony zewnętrznej palcem wskazującym lewej ręki. Zapobiega się w ten sposób uszkodzeniu dziąsła (jego przebicie). Po tych czynnościach ponownie przepłukuje się kieszonkę przyzębną i delikatnym uciskiem palcem na płat dziąsła adaptujemy go do wyrostka zębodołowego i zębów Niekiedy pole pooperacyjne ochraniamy opatrunkiem chirurgicznym typu Peripac lub Septopac, który usuwa się po 7 dniach. Po zabiegu, w warunkach domowych wskazane jest płukanie jamy ustnej chlorheksydyną dwa razy dziennie po jednej minucie.

Kiretaż zamknięty może być ponadto wskazany u pacjentów, jako wstępny zabieg eliminujący zapalenie przed innymi procedurami chirurgicznymi służącymi eliminacji kieszonek przyzębnych lub jako jedyny zabieg u pacjentów z chorobami ogólnoustrojowymi, które są przeciwwskazaniem do bardziej doszczętnych zabiegów operacyjnych.

Kiretaż jest także często wykonywany podczas wizji: w fazie utrzymującej jako metoda zabiegu eliminującego stan zapalny w pojedynczych miejscach w przyzębiu, w których uprzednio wykonano inny zabieg chirurgiczny redukujący kieszonki przyzębne.

Wynikiem każdego dokładnego wyłyżeczkowania kieszonki jest jej bliznowate obkurczenie, a tym samym, niekiedy, niewielkiego stopnia obnażenie korzeni zębów; O tym fakcie pacjent jeszcze przed zabiegiem winien być bezwzględnie powiadomiony. Poza kiretami ręcznymi, zabieg kiretażu można wykonać przy użyciu narzędzi ultradźwiękowych, ze specjalnymi końcówkami zakończonymi kulką.

II KIRETAŻ OTWARTY Zaproponowana przez Kirklanda metoda kiretażu otwartego jest wskazana przy kieszonkach przyzębnych, których głębokość przekracza 6 mm.

W takich przypadkach, nie mając pewności co do profesjonalnego oczyszczania powierzchni korzenia zęba (pozostawienie obumarłego cementu i niemożność dokładnego wypolerowania powierzchni korzenia), powinno się, także w znieczuleniu, odchylać raspatorem brzeg dziąsła po uprzednim przecięciu brodawek nuędzyzębowych. Kolejność czynności w tym typie zabiegu jest odwrotna, aniżeli w kiretażu

Zabieg kiretażu otwartego pozwala na szybkie gojenie się rany pozabiegowej, przy minimalnym dyskomforcie oraz minimalnej resorpcji pozabiegowej pozwalającej zachować optimum estetyki i minimalne obnażenie cementu. Najpierw należy opracować ścianę wewnętrzną płata, usunąć ziarninę z dna kieszonki, a następnie przystąpić do kiretowania powierzchni korzeni, które należy pozostawić gładkie, wypolerowane. Po przepłukaniu miejsca zabiegu ranę należy zeszyć w przestrzeniach między zębowych prostym szwem perłowym. W przypadkach, kiedy opatrunek nie jest konieczny (dobre przyleganie płatów) należy zalecić płukanie jamy ustnej chlorheksydyną, aby rany nie narażać na urazy mechaniczne, związane z oczyszczaniem zębów. Szwy usuwa się po siedmiu dniach.


stomatologia szczecin

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.