Aloes

Aloes

Autor: Marcin Rosa

Aloes - Przywykliśmy do niego od dawna. Obowiązkowo tkwił w doniczkach naszych babć nie od końca ciesząc oko swym wyglądem. Spowszedniał tak bardzo, że zapomnieliśmy już dawno o jego wspaniałych właściwościach.

W naturze aloes jest zimozieloną byliną porastającą suche, piaszczyste i kamieniste tereny wschodniej i południowej Afryki oraz Ameryki Północnej i Środkowej. Jak się okazuje niebywałe właściwości terapeutyczne tej rośliny znali już doskonale starożytni Egipcjanie. W lecznictwie stosowano go wtedy powszechnie jako środek na wszelkie dolegliwości brzuszne i choroby weneryczne. Aloes był dla nich nie tylko lekiem, ale też rośliną o właściwościach magicznych. Zawieszenie gałązki aloesu nad drzwiami domów miało nań sprowadzić dobrobyt i zdrowie. Mahometanie zaś czynili to samo na świadectwo odbytej pielgrzymki do Mekki.

Podczas współczesnych badań stwierdzono, że miąższ świeżych liści aloesu oraz wyciśnięty z nich sok zawierają specyficzne wielocukry i połączenie białkowe o konstrukcji śluzowej, a także antrazwiązki, kwasy organiczne oraz znaczne ilości soli mineralnych zasobnych w wapń, potas, cynk, magnez, fosfor, sód, żelazo, mangan, chrom, miedź oraz german. Istotną rolę w składzie chemicznym aloesu odgrywają również endogenne i egzogenne aminokwasy, substancje, których organizm nie jest w stanie sam wyprodukować, enzymy - lipaza, amylaza i celulaza obraz nienasycone kwasy tłuszczowe. Sok z aloesu zawiera również substancje o działaniu przeciwbakteryjnym i przeciwzapalnym, antrachinony, ligniny, oraz niezwykle istotne biostymulatory, czyli substancje biorące udział w procesach regeneracji i metabolizmu.

Wspomniane czynniki decydują o niezwykłej wszechstronności aloesu. W medycynie używa go jako środka ogólnie wzmacniającego, przeczyszczającego, bakteriobójczego i regenerującego. Leczy się nim przede wszystkim nieżyty żołądka i jelit, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, wrzody żołądka i dwunastnicy, dychawicę oskrzelową i miażdżycę. W postaci przemywań aloes stosuje się także przy niektórych chorobach oczu między innymi przy zapaleniu rogówki i spojówek oraz zmętnieniu rogówki. Zewnętrznie używa się preparatów z aloesu przy oparzeniach, odleżynach, owrzodzeniach, pęknięciach skóry oraz świądzie i wysypkach. Zażywanie soku z aloesu przyspiesza rekonwalescencję, regeneruje organizm i stymuluje prawidłowe funkcjonowanie wielu narządów.

Ze świata farmaceutycznego dobroczynne właściwości aloesu przeniknęły do kosmetyki. Od szamponów począwszy na kremach, maseczkach i odżywkach nie kończąc, wszystkie kosmetyki z dodatkiem soku aloesowego są znanymi i cenionymi przez panie produktami tej branży.

Niezwykłym dodatkowym walorem aloesu jest to, że wcale, ale to wcale nie musi nas to nic a nic kosztować. Wystarczy pójść w ślad naszych babć. Aloes hoduje się w doniczkach bardzo łatwo i łatwo się rozmnaża, kilka kropel świeżego soku możemy wymieszać z jakimkolwiek kremem, z rozpłatanych listków można zrobić sobie maseczkę - najlepiej, jeśli ścięte poleżą przez kilka dni w lodówce. Listek albo dwa można również dodać do jakiejkolwiek sałatki nie psując jej oryginalnego smaku. A już prawdziwą frajdę można mieć zasiadając wieczorem przed telewizorem racząc się malutkim kieliszeczkiem aloesowego winka.

---

Najlepsza apteka internetowa

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.